ΟΤΑΝ ΕIΔΕ ΤO OΝΟΜΑ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟ στην πάνω σελίδα των δακτυλόγραφων, με ρώτησε : Τί είναι αυτό το πακέτο ; Της απάντησα ότι γράφω ένα βιβλίο και θα έχει για τίτλο την προσφώνηση που της κάνω κάθε φορά που της στέλνω γράμμα η e-mail : « Αγαπημένη μου Ιφιγένεια »...
Ο ΤΟΙΧΟΣ ΥΣΤΕΡΙΚΗ : Αχ πού είναι ; Γιατί δε βλέπω ; Αυτοί μας βλέπουν ; ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ: Πού είστε, ρε καριόληδες ; Τί θέλετε από μας ; ΟΡΙΑΚΗ : Εγώ τους βλέπω, αλλά όχι καθαρά...
Τι είναι η ιστορία της τέχνης; Ό,τι αφηγείται ο Πλίνιος, ό,τι περιλαμβάνει ο Bαζάρι στους Βίους του ή μήπως η Ιστορία της τέχνης των αρχαίων, το κύκνειο άσμα του Βίνκελμαν; Είναι βέβαιο ότι τα γραπτά όλων αυτών των συγγραφέων συνδέονται τόσο με την τέχνη όσο και με την ιστορία της...
« Όλα έμοιαζαν κανονικά αλλά τίποτα δεν ήταν, γιατί όταν το λιοντάρι γονατίζει, όταν τα νύχια του γίνονται άχρηστα ροκανίδια ξύλου, δεν κάνουν πια κανέναν να τρέμει, όταν η πεθαμένη φλόγα των ματιών του εμπνέει περισσότερο θλίψη από τρόμο, ένα άτονο βλέμμα στραμμένο σε μια εσωτερική σκοτεινιά σ’ ένα σαρκίο διαλυμένο, σπασμένο...
Ποιός ήταν ο Ροδόλφος Μπάτης, ο άνθρωπος με τα πολλά πρόσωπα που βρισκόταν στη σκιά συγκλονιστικών γεγονότων της πολιτικής ζωής των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του 1950; Μια προσωπικότητα της εποχής με περίεργο παρελθόν και χωρίς μέλλον...
Στο γράμμα για τα εβδομηκοστά γενέθλια του Ρομαίν Ρολλάν, ο Φρόυντ μπορεί πλέον να μιλήσει για τον ίδιο, ομολογώντας πως «η ανάμνηση αυτού του βιώματος πάνω στην Ακρόπολη επανέρχεται πολύ συχνά και με στοιχειώνει από τότε που γέρασα»...