Από το 1991, με την ανάδειξη της Αλέκας Παπαρήγα στην ηγεσία του, το ΚΚΕ ακολούθησε επί μια 30ετία μια πορεία σταλινικής αναπαλαίωσης, που οδήγησε το κόμμα στο περιθώριο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής...
Εκατό χρόνια από την εθνική τραγωδία του 1922 και τον τραυματικό ξεριζωμό του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της μικρασιατικής γης, τα λαϊκά παραμύθια αποτέλεσαν διαχρονικά αποκούμπι κι εφαλτήριο για καινούργια ξεκινήματα, για νέες αναστάσεις προς το φως, αναγκαίων, ικανών και ζωτικών επανεκκινήσεων μέσα από τα σκοτάδια της καταστροφής και του πολύμορφου θανάτου, κυριολεκτικού και συμβολικού σε νέα χώματα άγνωστα και πολλές φορές αφιλόξενα...
Όταν μια μέρα πείστηκε πως αυτό θέλει, μόνο την αλήθεια, ήξερε, τα είδε όλα γραμμένα στο βλέφαρο του ουρανού, εκεί που διαγραφόταν το όριό του με τη γη, στον ορίζοντα...
Μόλις ήρθε να μοιραστεί τον κόσμο μαζί μας μία νέα ιστορία: Πώς μπορεί ένα παιδί να παίζει με κανόνες και να το χαίρεται; Δύο παιδιά, η Ηλέκτρα και ο Ιάσονας, έμαθαν τον τρόπο κατά το ταξίδι τους στη χώρα της μουσικής...
Ο επίδικος νόμος δεν ευτύχησε να δεχτεί μία ψύχραιμη κριτική ή αντίκρουση και, βέβαια, ποτέ δεν υπήρξε δημόσια συζήτηση για την ποιότητα, τους στόχους και τον προσανατολισμό της αντεγκληματικής πολιτικής, που ως χώρα θα θέλαμε να έχουμε...
Από τον Καβάκο και τον Κρίνο της άγουρης ακόμα Ελλάδας ως τον Δαμβέργη, τον Καραμερτζάνη, τον Μαρινόπουλο και τον Μπακάκο, άλλους περισσότερο γνωστούς, άλλους λιγότερο και άλλους εντελώς άγνωστους φαρμακοποιούς, διατρέχουμε ένα νοσταλγικό ταξίδι της ανάπτυξης του φαρμακευτικού λειτουργήματος, σε συνάρτηση με αυτή της πόλης της Αθήνας...
Η παρούσα ποιητική συλλογή ανατρέχει σχεδόν αυτοψυχαναλυτικά σε όλες τις φάσεις του σοκαριστικού βιώματος, φιλοδοξώντας να λειτουργήσει ως αναστοχασμός για κάθε αναγνώστη, που έχει πληγεί από αντίστοιχες τραυματικές εμπειρίες...
Σκόρπιες κουβέντες από τα καφενεία του γενέθλιου τόπου, όπως διασώθηκαν στη μνήμη ενός ωτακουστή, αλλά και ψίθυροι και σπαράγματα από μονολόγους εσωτερικής καύσης, συνήθως σε τρίτο πρόσωπο...