Τα διηγήματα των "Τερπινοήσεων" άλλοτε απλώς "φλερτάρουν" με τη λογοτεχνία του φανταστικού και άλλοτε εντάσσονται στο cult αυτό είδος - το οποίο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, προσλαμβάνει κυρίως τη μορφή της επιστημονικής φαντασίας: της ουτοπίας ή, ενίοτε, και της δυστοπίας (η ερμηνεία, όπως συχνά συμβαίνει στα έργα τού Ουμπίδια, κορυφαίου πεζογράφου από τον Ισημερινό, εναπόκειται στον αναγνώστη)....
Φόνοι, αναπάντεχοι θάνατοι, μοιραίες συμπτώσεις, νοσηροί και ματαιωμένοι έρωτες, παράξενες ασθένειες, παραισθήσεις και παραληρήματα, φρίκη μπροστά στο αναπόδραστο, κίνδυνοι που παραμονεύουν στην πεδιάδα, στο παρθένο δάσος αλλά και στα πιο καλοβαλμένα σπίτια, συνθέτουν το ιδιότυπο όσο και συναρπαστικό σύμπαν του θεμελιωτή του ισπανοαμερικάνικου διηγήματος Οράσιο Κιρόγα (1878-1937), του Πόε της Λατινικής Αμερικής, όπως εύλογα χαρακτηρίζεται, ο οποίος συνδυάζει με μοναδικό τρόπο το ύφος και τη θεματολογία του Αμερικανού μετρ του τρόμου, του Μωπασσάν και του Κίπλινγκ....
Πώς μπορούν οι ανθρωπιστικές επιστήμες, που βρίσκονται πλέον σε καθεστώς υποτίμησης, να αναζωογονηθούν και να γίνουν ελκυστικές και χρήσιμες για τον σύγχρονο άνθρωπο; Πώς θα αποκτήσουν πάλι το στοιχείο της δημιουργικότητας που είχαν κάποτε; Πώς θα τους ξαναδώσουμε τον αρχικό ανθρωπιστικό τους χαρακτήρα μετά την απανθρωποποίηση που υπέστησαν κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα; Σε αυτά και άλλα ερωτήματα -ερωτήματα σχετικά με τις "ανθρωπιστικές εφευρέσεις", με την αντίληψή μας για τον χρόνο, με την επαναστατικότητα του μοντερνισμού, με την υιοθέτηση μιας νέας ηθικής- προσπαθεί να απαντήσει ο Ρώσος στοχαστής Μιχαήλ Επστάιν στο βιβλίο αυτό, συμβάλλοντας έτσι αποφασιστικά στην επίκαιρη συζήτηση αναφορικά με τον ρόλο των ανθρωπιστικών επιστημών στον θεσμό του σύγχρονου πανεπιστημίου....
Σε τούτο τον σύντομο αλλά περιεκτικό "οδηγό ζωής", ο Γάλλος συγγραφέας και ακαδημαϊκός Αντρέ Μωρουά (1885-1967) δίνει συμβουλές σ έναν νέο για τη στάση που πρέπει να έχει απέναντι σε σημαντικά θέματα όπως η ανθρώπινη ευτυχία, η ψυχαγωγία, το χρήμα, ο γάμος, ο πολιτισμός της αφθονίας, ο φθόνος, η πολλαπλότητα του εαυτού και η αντιφατική ανθρώπινη συμπεριφορά....
Πρόκειται για μια πλήρη όσο και εναργή ανατομία της ερωτικής περιπέτειας, η οποία εξετάζεται σε όλα τα στάδια και τις εκφάνσεις της, παράλληλα με το σύνολο των συμμετεχόντων σε αυτήν (των "παραδειγματικών της χαρακτήρων"), οι οποίοι δεν περιορίζονται στον Εραστή και τον Ερώμενο, αλλά περιλαμβάνουν μια σειρά από πρόσωπα-δορυφόρους που κινούνται γύρω τους....
Στην αριστοτεχνική αυτή νουβέλα του Τσβάιχ -με κύρια στοιχεία τη ρεαλιστική ψυχολογική περιγραφή, τη διεισδυτική κοινωνική ανάλυση και την αμείωτη δραματική ένταση-, η Ιρένε, μια τριαντάχρονη παντρεμένη γυναίκα, κουρασμένη από την ανιαρή συζυγική ζωή της, συνάπτει έναν παράνομο ερωτικό δεσμό με έναν νεαρό πιανίστα....