Τι συμβολίζει ο θρύλος των Πράσινων ανθρώπων, που για άλλες/ους προέρχεται από την παλαιοευρωπαϊκή παράδοση, για άλλες/ους από την Ανατολή και τους δρόμους του μεταξιού, για άλλες/ους από τις πράσινες θεότητες της ελληνορωμαϊκής και κέλτικής παράδοσης, ενώ για αρκετές/ούς αποτελεί κατασκευή των τελευταίων αιώνων της Κεντρικής Ευρώπης; Είναι το παγανιστικό πνεύμα της φύσης; Το πνεύμα της ένωσής της με τις/τους ανθρώπους, η έκφραση του ετήσιου ανοιξιάτικου κύκλου αναγέννησης και ανάπτυξης της ζωής; Πώς εξηγείται η σύνδεσή του με μυθολογικά μοτίβα, όπως αυτό του/της «θνήσκοντα/ουσας και αναστάντος/σης θεού/θεάς» ή με παραδόσεις σαν αυτή των Sheela Na Gis, των γυναικών με τα μεγάλα αιδεία; Πώς συμβαίνει και συναντάμε πέτρινες και ξυλόγλυπτες αναπαραστάσεις τους ήδη από την μεσαιωνική περίοδο σε εκκλησίες και καθεδρικούς ναούς, να εμφανίζονται μάλιστα πάνω από τις κεντρικές εισόδους τους και συχνά σε κοντινή απόσταση από αναπαραστάσεις του Ιησού; Μπορούμε να υποθέσουμε πως οι παγανιστικές παραδόσεις και δοξασίες, ιδιαίτερα αυτές που σχετίζονται με τη φύση και τα δένδρα, ασκούσαν σημαντική επιρροή στους πρώιμους μεσαιωνικούς χρόνους και αργότερα στη νεότερη ευρωπαϊκή λαϊκή παράδοση -και στην ελληνική- στις τελετουργίες και τα έθιμά της; Και, ωστόσο, μήπως έχουν δίκιο όσες/οι δεν τα αποδέχονται όλα αυτά και τα θεωρούν πρόσφατη κατασκευή; Το παρόν βιβλίο αποτελεί μια περιπλάνηση στο ευρωπαϊκό βασικά μυθολογικό σύμπαν, σε μεσαιωνικούς θρύλους και έπη, σε μαγιάτικες γιορτές, αλλά και σε ελληνικά έθιμα και δρώμενα, τα οποία φαίνεται να διασώζουν στοιχεία αρχαϊκών παραδόσεων, παρά την όποια αμφισβήτηση και κατά συνέπεια απευθύνεται σε αναγνώστριες και αναγνώστες πρόθυμες/ους να κάνουν αυτό το μαγικό ταξίδι ανά τους αιώνες, που τελικά επιχειρείται στο πλαίσιό του...
Το Γαλάτσι από την δημιουργία του ως Αθηναϊκός Οικισμός στις αρχές του 1900, ως τις μέρες μας -ως το 1974 ο πρώτος τόμος, ως το 2000 ο παρών δεύτερος τόμος- ξετυλίγεται στις σελίδες των βιβλίων αυτών...
Στο βιβλίο “Αντάρτικα Λημέρια” παρουσιάζεται η αγωνιστική δράση του οπλαρχηγού Αντώνη Πατεράκη στην Εθνική Αντίσταση Κρήτης, με την ομάδα του Αρχηγού καπετάν Βασίλη Πατεράκη και των συνεργατών τους στις Σελινιώτικες Μαδάρες...
Μόλις ένα χρόνο μετά την Μάχη της Κρήτης και την κυριαρχία των Ναζί στο νησί, πολλούς μήνες πριν το αντιστασιακό ελληνικό ορόσημο του Γοργοπόταμου, στην πιο κρίσιμη φάση του Μετώπου στη Βόρεια Αφρική, το σαμποτάζ στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου επέφερε βαρύ πλήγμα στους γερμανικούς σχεδιασμούς υποστήριξης από αέρος του Ρόμελ και αποτέλεσε την πρώτη, μεγάλης κλίμακας, πράξη αντίστασης στον ελληνικό χώρο, μάλλον και σε ολόκληρη την Ευρώπη, τότε που ακόμη όλα τά ’σκιαζε η φοβέρα...
Λίγο πριν τον θάνατό του, ο Ίδας –μακρινός απόγονος του Οδυσσέα, τυχοδιώκτης, ληστής και πειρατής– αφηγείται την αλλόκοτη ιστορία του, τις αιματοβαμμένες περιπέτειές του σε χώρες μακρινές, τις αναπάντεχες συναντήσεις του με κάθε λογής ανθρώπους, μα, κυρίως, την αγωνιώδη του προσπάθεια να λύσει το αίνιγμα της ζωής του, μεταλαμπαδεύοντας στον λαό του τη γνώση που αποτελεί το «κλειδί» για τη μελλοντική του ανάπτυξη κι ευμάρεια: την ικανότητα να «ζωγραφίζει τους ήχους» της γλώσσας του, δηλαδή το μυστικό της γραφής… Το μυθιστόρημα ζωντανεύει τον ελληνικό κόσμο του 9ου π...
Το μυθιστόρημα Η ακτή του Ραζλίφ προσπαθεί να φυλάξει στις σελίδες του ένα πολύτιμο υλικό που κινδυνεύει να σκεπαστεί από τη στάχτη και τον κουρνιαχτό που ξεσήκωσαν οι αλλαγές στα τέλη του περασμένου αιώνα...
«Ό,τι αφήνεται στη λήθη του χρόνου χάνεται και ό,τι δεν καταγράφεται πεθαίνει», θεωρεί ο Νίκος Κορμπάκης και, υπηρετώντας αυτό το καθήκον, μας παραδίδει -μέσα από γνήσια λαϊκή γραφή- ιστορίες από τον τόπο του...
Μικρές, πικάντικες, ευχάριστες κι άλλοτε δυσάρεστες ιστορίες κλειδαρότρυπας διανθίζουν το βιβλίο της Ναντίν Μονφίς «Παραμύθια για μικρά διεστραμμένα κορίτσια»...
Η σύγχρονη ιστοριογραφία έχει πολύ να ωφεληθεί από τα προσωπικά βιώματα ανθρώπων που συμμετείχαν με την δράση τους στην ανάπτυξη των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων στην Ελλάδα και στην διαμόρφωση των πολιτικών δομών που τους καθόρισαν...