Όπως ακριβώς κάνουν οι αρχαιολόγοι, εγώ και ο Γιάννης, βρεθήκαμε να έχουμε στα χέρια μας έναν απίθανο, καλοζωγραφισμένο και απαράμιλλης τεχνοτροπίας αμφορέα...
Απ’ το ‘Ατελιέ Ραπτικής’ της πάλαι ποτέ κοσμικής Αθήνας, έως το ‘Επιδιορθώσεις & μεταποιήσεις ρούχων’ της ξεπεσμένης λεωφόρου Πατησίων, κάπου ανάμεσα στο κρατικοποιημένο ΜΙΝΙΟΝ και τα αμέτρητα βίντεο κλαμπ της τσιμεντένιας μεγαλούπολης… Η Αθήνα της Μεταπολίτευσης έως την εποχή του ‘ΠΑΣΟΚ ωραία χρόνια’, μέσα από ένα ιστορικό μοδιστράδικο που πέρασε απ’ τη μάνα στην κόρη...
Τι θα μπορούσε να συμβεί, όταν νέοι και ταλαντούχοι φοιτητές της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας καταπιάνονταν με τη μετάφραση του Σαίξπηρ; Και μάλιστα στα Αρχαία Ελληνικά; Γεννιούνται κείμενα άξια της προσοχής μας, τόσο για τις επιλογές τις οποίες έκαναν αυτοί οι φοιτητές, όσο και το ότι αυτοί οι ίδιοι φοιτητές έμελλαν να γίνουν στο διάβα της ζωής τους, διάσημοι λόγιοι...
Το κυβισμένο ρόδι αποτελεί ένα εικαστικό παραμύθι, συνεργατικής απόδοσης, που επιχειρεί την επανανοηματοδότηση του επαγγέλματος του μηχανικού μέσα από την γυναικεία και μητρική φιγούρα που εργάζεται σε ένα εργοτάξιο, σε μια τράπεζα, σε ένα ερευνητικό εργαστήριο, σε ένα μελετητικό γραφείο, σε μια υπηρεσία στην οργανωμένη πόλη αλλά και στην ύπαιθρο...