Στο παρόν τομίδιο, παρουσιάζονται, για πρώτη φορά στα ελληνικά, πέντε μικρά κείμενα του Μπράιον Γκάιζιν, που αποκαλύπτουν και από μία διαφορετική πτυχή της σκέψης, του καλλιτεχνικού οράματος και του τρόπου γραφής του: Το πρώτο, "Εκείνη η Κρυφή Ματιά", είναι μια πρώιμη πρόζα, υπερρεαλιστικής υφής, όπου περιγράφει με τρόπο αιχμηρό την Νέα Υόρκη, με το βλέμμα του "ξένου"....
Φαινόμενο στα ελληνικά γράμματα, μετέωρο, σαν πάγος εξ ουρανού, μήτε "άρειος" μήτε "αφροδίτειος", αλλά κάπου ανάμεσα καυστικής ειλικρινείας κι απείρου, αφάτου ενσυναισθήσεως, η Ραλλού Γιαννουσοπούλου, φίλη γατιών κι ομοιοπαθής ανθρώπων, βίωσε τις αντιφάσεις του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού μας στο έπακρο....
Καθώς πέφτει η βαρύτιμη εικόνα και τον πλακώνει φορτωμένη με δεκάδες ασήκωτα αφιερώματα κι ακαριαία διαλύει το κρανίο του "θαύμα, θαύμα" αναφωνεί το εκκλησίασμα διότι είναι αήττητη η ελπίδα του απεγνωσμένου....