Ο Βοσπορίτης, ένας παραμυθάς γλάρος, σας καλεί να ανεβείτε στα φτερά του και να σας ταξιδέψει στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου, στη Μικρασία… Προορισμός του, ένα χωριό σκαρφαλωμένο σε μια σειρά λόφων, ένα χωριό τόσο μοναδικό, αλλά και τόσο μόνο… Μόνο, γιατί μια απάνθρωπη συνθήκη, η υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών 100 χρόνια πριν, του άρπαξε τους ανθρώπους του σαν να ‘ταν αποδημητικά πουλιά από την αγκαλιά του, το άδειασε, το ερήμωσε… Μοναδικό, γιατί μες στους τόπους και τις ιστορίες τους σπάνια θα βρεις έναν τόπο τόσο λαβωμένο και συγχρόνως τόσο σθεναρό, τόσο βουβό μα και τόσο ομιλητικό, τόσο άψυχο και συνάμα τόσο ζωντανό… Μες στη μακρινή διαδρομή του στο χρόνο λες κι ένα μολύβι και μία γόμα, μία γόμα και ένα μολύβι του προσθέτουν και του αφαιρούν κομμάτια του, σπίτια, σκεπές, τοίχους, ανθρώπους… Και ενώ όλα φαίνεται πως σιγά – σιγά παραδίδονται, το χωριό αντέχει ακόμα...
Το παρόν σύγγραμμα "Γενικές Αρχές Αστικού Δικαίου" αποτελεί σύνοψη της ύλης των Γενικών Αρχών του Αστικού Κώδικα, σε λίγες σχετικά σελίδες, χωρίς να απαλείφει βασικά τμήματα της ύλης τους....
«Ο προσωπικός σου καθηγητής αγγλικών – Το βιβλίο με όλες τις ασκήσεις γραμματικής» είναι ακριβώς αυτό: ένα πλήρες βιβλίο ασκήσεων για την εμπέδωση της γραμματικής της αγγλικής γλώσσας...
Ένα αλώνι! Αυτό είναι η ψυχή! Μια θημωνιά από σκέψεις, συναισθήματα, ανησυχίες, φόβους, αδυναμίες κι εμείς σαν τον Αλωνάρη, που ξέρει καλά να διαχωρίζει τον καρπό από τα στάχυα, καλούμαστε να διακρίνουμε την ομορφιά από την ασχήμια, την απλότητα από την υπερβολή, το σωστό από το λάθος, το αυθόρμητο από το επιτηδευμένο...
Ανάμεσα στους στίχους, ξεθάβουμε τη γαλήνη μιας ηλιόλουστης μέρας, την αγάπη που χρωματίζεται σε αποχρώσεις του λυκόφωτος, τις φιλίες που μουρμουρίζουν τα όνειρα του παρελθόντος και την ατέλειωτη αθωότητα που διαπερνά τα πάντα...
Το βιβλίο αυτό περιγράφει, σε πραγματικό χρόνο, το μπάρκο ενός Έλληνα Καπετάνιου στο ποντοπόρο πλοίο MARIVICTORIA που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2011 και έκλεισε τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου...
«…Όλοι μου λένε ότι περνάω “προεφηβεία”, δε νιώθω να περνάω κάτι… Έναν πυρετό, μια μύξα δε θα την είχα;…» Αν η προεφηβεία ήταν θάλασσα, θα ήταν σίγουρα φουρτουνιασμένη...
Έμπνευση για τη δημιουργία της ιστορίας της Μαρζίας αποτέλεσε η ανάγκη να εξηγήσω στην κόρη μου τον λόγο για τον οποίο ο μπαμπάς της συχνά φαίνεται να ανησυχεί για τους δικούς του, καθώς και γιατί δεν έχει καταφέρει να γνωρίσει ακόμα τον παππού και τη γιαγιά της από την πλευρά του πατέρα της, ούτε υπάρχει η δυνατότητα να τους επισκεφτούμε...