Η τίγρη του Μπλέικ καίει ακόμα...

Στην ποιητική της συλλογή Ακία: η άλλη πλευρά, η Νόρμα Ντάνινγκ τιμά τους Iνουίτ του παρελθόντος, εκείνους που ζουν τώρα αλλά και όσους θα έρθουν στο μέλλον...

-

Η ανά χείρας ποιητική συλλογή Kin του Hugh Dunkerley εγγράφεται στο πλαίσιο ενός λογοτεχνικού ρεύματος που έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία τα τελευταία χρόνια –κυρίως λόγω της κλιματικής κρίσης και του αυξανόμενου ενδιαφέροντος για την ισορροπία ανάμεσα στον άνθρωπο και το περιβάλλον του– δηλαδή της Οικοκριτικής (Ecocriticism)...

ΑΣΜΑ Ι Ψάχνω έναν ήρωα...

Μετὰ ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὸν Θερβάντες, ὁ Σαίξπηρ εἶναι ὁ πιὸ πολυμεταφρασμένος συγγραφέας τοῦ κόσμου...

Ασήμαντο Δεν έχει πια καμιά σημασία τώρα που ο δαχτύλιος λαμπρού γαλάζιου το μενεξελί της φωτιάς κι ο ορίζοντας έσβησαν...

Στο βιβλίο αυτό θα διαβάσετε: τον μνημειώδη επικήδειο λόγο που εξεφώνησε την επομένη του θανάτου του Byron ο Σπυρίδων Τρικούπης· τη μετάφραση από τον Αντώνη Μακρυδημήτρη αποσπασμάτων ελληνικού ενδιαφέροντος που ανήκουν σε μεγαλύτερες ποιητικές συνθέσεις του Byron, δηλαδή από το Childe Harold''s Pilgrimage και από τον Γκιαούρ, καθώς και του ακροτελεύτιου ποιήματός του «Σήμερα κλείνω τα τριάντα έξι»· ένα επίμετρο με δύο ποιήματα του μεταφραστή...

Ο Τόμας Στερνς Έλιοτ, ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους του μοντερνισμού στην ποίηση του 20ού αιώνα, αντικατοπτρίζει στο έργο του τις αναταράξεις και τις αλλαγές μιας εποχής που σημαδεύτηκε από τους δύο παγκόσμιους πολέμους...

Ο Τεντ Χιουζ (1930-1998), ένας από τους μεγαλύτερους Βρετανούς ποιητές του 20ού αιώνα, άρχισε να γράφει το έργο αυτό το 1966, μετά την άγονη περίοδο που ακολούθησε την αυτοκτονία της πρώτης του συζύγου Σύλβια Πλαθ, το 1963, και διακόπηκε όταν το 1969 αυτοκτόνησε και η δεύτερη γυναίκα του Άσια Γουέβιλ παίρνοντας μαζί της στο θάνατο και τη μικρή τους κόρη Σούρα...

Καθηγητής της Νεοελληνικής και Συγκριτικής Φιλολογίας, ο Ντέιβιντ Ρικς (γενν...

Σε μένα ’χει προσπέσει, όπως σε σένα τώρα εγώ, κι ο άγριος πολεμόθεος που ποτέ ?ω φόβος, τρόμος!– δεν έχει σκύψει ο σβέρκος του ο νευρώδης σε ομαλό και βγαίνει πάντα νικητής σ’ όποιον αγώνα· κι όμως αιχμάλωτος και σκλάβος μου με ικέτευε γι’ αυτό που δίχως συ να το ζητάς σου το προσφέρω εγώ...

Μ’ όλα αυτά απόκαμα, ζητάω ν’ αναπαυτώ στο μνήμα: να βλέπω, λέω, την αρετή ζητιάνα γεννημένη, το κούφιο Τίποτα φαιδρό με κορδωμένο βήμα, την Πίστη την αγνότερη χυδαία απαρνημένη, την τιμημένη Υπεροχήν αισχρά παραρριγμένη, τη χάρη την παρθενική ωμά ξεπορνεμένη την τέλειαν Ωραιότητα κακά εξευτελισμένη, την Αξίαν από ανάπηρην κυβέρνια αχρηστεμένη, την Τέχνη από την κρατική εξουσία γλωσσοδεμένη, τη Γνώση απ’ τη σχολαστική Μωρία περιορισμένη, την πιο απλήν Αλήθεια ηλίθια παρανομασμένη, την Καλοσύνη στην κυρα-Κακία υποταγμένη...

Κάθε απόδοση των σαιξπηρικών Σονέτων αποτελεί μεταφραστικό άθλο...

Στην Οπλή του αίματος (Ισλανδικό Λογοτεχνικό Βραβείο 2010), η σημαντική Ισλανδή ποιήτρια Γκέρντουρ Κρίστνι δανείζεται το υλικό της από τη σκανδιναβική παράδοση, ενώ ανατρέπει το παλαιό ποιητικό αλλά και κοινωνικό πλαίσιο του μύθου, καθώς παρακολουθούμε για πρώτη φορά την ίδια τη γιγάντισσα Γκερντ να διηγείται τα γεγονότα της βίαιης αρπαγής της...