Comme il a déjà été mentionné, l’originalité de ce travail réside dans la théorie linguistique, la pragmatique, que nous avons appliquée sur ce dramaturge privilégié pour son style marivaudien, plein d’inférences...
Ο Δημήτρης Δημητριάδης (γεννημένος το 1944 στη Θεσσαλονίκη) είναι χωρίς άλλο μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου: πολυσχιδής λογοτέχνης σε όλα τα είδη, μεταφραστής, δοκιμιογράφος, στοχαστής και σχολιαστής του πνευματικού βίου και των πολιτισμικών γεγονότων, από τους πολυγραφότερους λογοτέχνες και δραματουργούς, ο οποίος παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και εξαιτίας της ασύμμετρης πρόσληψης των έργων του, καθώς μόλις μετά το millenium αποκτά μια κάπως μονιμότερη σχέση με τη θεατρική σκηνή...
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η υποκριτική τέχνη δεν μπορεί να μπει σε πλαίσια και κανόνες και ότι περισσότερο αποτελεί ένα έμφυτο ταλέντο ορισμένων ανθρώπων...
Η παρούσα μελέτη έχει ως σκοπό, σε ένα πρώτο στάδιο, να καλύψει ένα κενό της διεπιστημονικής έρευνας στον τομέα της θεατρολογίας και πιο συγκεκριμένα, σε αυτόν της ιστορίας των εικαστικών τεχνών και της σκηνοθεσίας στο είδος της commedia dell’arte, καθώς και της επιρροής της από το αρχαίο ελληνικό και ρωμαϊκό θέατρο, καταθέτοντας συγκριτολογικά τεκμήρια αναφορικά με τα προσωπεία και, κυρίως, με τους τυποποιημένους θεατρικούς ρόλους που αγγίζουν τα χρονικά όρια του 18ου και του 20ού αιώνα...
Τι είναι το «θέατρο του πραγματικού»; Γιατί ως τάση δυναμώνει σε περιόδους κρίσης; Ποιες οι επιστημολογικές και μεθοδολογικές συγγένειές του με πεδία όπως η δημοσιογραφία και οι κοινωνικές επιστήμες;
Ο Συντηρητής φακών μαζί με τα έργα Το κορίτσι-βασιλιάς, Η μοιραία έξοδος και Τυχαίοι έρωτες, συγκροτούν μια σειρά θεατρικών κειμένων, που αναφέρονται στο τέλος της ζωής τεσσάρων κορυφαίων φιλοσόφων –του Σπινόζα, του Καρτέσιου, του Μπερξόν και του Σαρτρ...
Ο Μπερνάρ Μαρί Κολτές άφησε ένα πλήρες και ολοκληρωμένο έργο, ικανό να διασφαλίσει τη μετάβαση από ένα νεκρό θεατρικό τοπίο στην αναβίωση του θεάτρου και πιο συγκεκριμένα από την παρακμή των θεατρικών μορφών στην αναγέννησή τους...
O Γιώργος Διαλεγμένος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους λίγους εγχώριους μεταπολεμικούς δραματικούς συγγραφείς –από τους σημαντικότερους της εποχής του-το έργο του οποίου εντρυφά εμμονικά στα ζητήματα της μνήμης και των εκφάνσεών της: τον χρόνο που περνά, τα τραύματα του παρελθόντος και το στοίχειωμα των ζωντανών από τα φαντάσματά του...