Γεμάτος από καμικάζι, χαρούμενους κομπιναδόρους, ατίθασους μαθητές και μια παλέτα από αντίστοιχους τύπους να ισορροπούν μεταξύ κωμωδίας και δράματος, ο Νέος εμπορικός κινηματογράφος της δεκαετίας του 1980 υπήρξε ίσως η πιο «ηχηρή» απάντηση στο προσωρινό τέλμα, στο οποίο είχε προηγουμένως περιέλθει η εμπορική κινηματογραφική παραγωγή...

Ο Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος (ΝΕΚ), που έλαμψε κατά τη δεκαετία του 1970, είναι από τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά κινήματα στην Ελλάδα του τέλους του Εικοστού αιώνα...

Κείμενα για ουκ ολίγες βαθιά υποτιμημένες ταινίες, κυρίως από τη δεκαετία του ’70, που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό (γυναικείο και αντρικό), την ερωτική περίπτυξη ή και την ερωτική πράξη καθαυτή, τοποθετώντας τα όλα τούτα εντός του ελληνικού τοπίου (φυσικού ή αστικού)...

Εστιάζοντας στη μελέτη του κινηματογράφου του φανταστικού, δηλαδή την προβολή στη μεγάλη οθόνη μιας πραγματικότητας που διαφεύγει των ορίων της αισθητηριακά αντιληπτής πραγματικότητας, όπως αποδίδεται μέσα από την οπτική του κινηματογραφικού δημιουργού, προσεγγίζουμε την προσπάθεια των σκηνοθετών που ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος να διερευνήσουν μια άλλη, πολλές φορές πιο σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης υπόστασης και να δώσουν στον θεατή «μια εναλλακτική αντίληψη της πραγματικότητας»...

Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι η ανάλυση, η περιγραφή και ο σχολιασμός της κινηματογραφικής παραγωγής στον ελληνικό κινηματογράφο την περίοδο 1942 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1980...

Αν ο Οιδίποδας ήταν γιος της μοίρας, της πιο τυφλής που όρισαν οι θεοί στην πορεία της πτώσης ενός θρόνου και της συμφοράς του λαού του, ο Θανάσης ο Νεοέλληνας, στην άλλη άκρη του ελληνικού δίπολου της περιπλάνησης, είναι τέκνο της τυφλής ανάγκης, αλλά όχι και το «ώριμο τέκνο της οργής»...

Μέσω της ανάλυσης περιεχομένου ενός corpus εκατό ταινιών, το οποίο χρονικά καλύπτει την περίοδο 1947-1975...

Υπάρχουν ταινίες που θέλεις να δεις και να ξαναδείς! Είναι ταινίες που αγάπησες από την πρώτη στιγμή, που μίλησαν αμέσως στο θυμικό σου, που σε πλημμύρισαν συναισθήματα και γέμισαν το είναι σου...

Το 1968 είναι μια συμβολική ημερομηνία για τα μοντέρνα καλλιτεχνικά και πολιτικά κινήματα...

Πάντα με γοήτευαν οι ιστορίες πίσω από την κάμερα...

Οι φωτογραφίες του Ηλία Μπουργιώτη, που αποτελούν το υλικό της έκδοσης, προέρχονται από backstage ταινιών του Θόδωρου Αγγελόπουλου και, κυρίως, από την ανολοκλήρωτη ταινία του Η Άλλη Θάλασσα (2012)...

Ταινίες τόσο κακές, που ο θάνατος μπροστά τους φαντάζει σωτηρία! Οι Εκδόσεις Οξύ με μεγάλη χαρά και άφθονο χιούμορ παρουσιάζουν το βιβλίο του Δημήτρη Κολιοδήμου «101 ελληνικές ταινίες που πρέπει να πεθάνεις πριν τις δεις», μία λίστα με τις κριτικές των πιο κακών ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου...

Δεκαπέντε ταινίες, οι οποίες καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα των καλλιτεχνικών ανησυχιών του Μιχάλη Κακογιάννη και οι οποίες ταξίδεψαν το ελληνικό σινεμά στο παγκόσμιο κινηματογραφικό στερέωμα, από τις Κάννες μέχρι τα Όσκαρ...

Φωτογραφίες από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο που γυρίστηκαν σε σημεία της Κηφισιάς και οι αντίστοιχες σημερινές φωτογραφίες από το ίδια σημεία...

...