Τι είναι ο χώρος; Είναι άραγε –όπως ισχυρίζεται ο Νεύτωνας– μια πραγματική και αυθυπόστατη οντότητα, ανεξάρτητη από τα όντα που ο ίδιος εμπεριέχει, ένας χώρος δηλαδή «απόλυτος»; Ή μήπως δεν είναι μάλλον παρά –όπως διατείνεται ο Λάιμπνιτς– ένα προϊόν αφαίρεσης, η συσχέτιση των όντων ειλημμένη καθ’ αυτήν, ένας χώρος δηλαδή «σχετικός»; Η συντομότατη, όμως και μεστότατη πραγματεία Περί του πρώτου θεμέλιου λόγου της διάκρισης των διευθύνσεων στον χώρο, η οποία συντάχθηκε και δημοσιεύθηκε το 1768 (δύο μόλις χρόνια προτού ξεκινήσει η σιωπή και βαθιά περισυλλογή του Καντ που οδήγησε στην εκπόνηση της Κριτικής του καθαρού Λόγου) συνιστά πολύτιμο τεκμήριο για την εξέλιξη του καντιανού στοχασμού: Ο χώρος δεν συνιστά μεν εδώ ακόμη a priori παράσταση και όρο της δυνατότητας της εμπειρίας και των αντικειμένων αυτής, αποδεικνύεται όμως ήδη προϋπόθεση της παράστασης των όντων...
O τόμος αυτός εμπεριέχει προσεγγίσεις από διαφορετικούς κλάδους της επιστήμης και παρέχει νέες οπτικές σε επίκαιρα θέματα και ζωτικά καθημερινά προβλήματα που αφορούν στη γνώση του εαυτού μέσα από τη σχέση της εμπειρίας και της αυτογνωσίας...
«Ο Tractatus Logico - Philosophicus του Wittgenstein, είχε αποδειχθεί ότι δίνει την τελική αλήθεια στα ζητήματα που πραγματεύεται είτε όχι, οπωσδήποτε αξίζει –λόγω του στόχου του, της ευρύτητας και της βαθύτητάς του– να θεωρηθεί ως σημαντικό γεγονός μέσα στο φιλοσοφικό κόσμο...
Τα κείμενα του παρόντος τόμου παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο των παράλληλων επιστημονικών ημερίδων που έλαβαν χώρα στα πλαίσια της έκθεσης «Εγκλεισμοί», που παρουσιάστηκε από τις 11 Νοεμβρίου έως τις 18 Δεκεμβρίου στο Δρομοκαϊτειο Ψ...
Στον τόμο αυτό, που πραγματεύεται -όπως και ο πρώτος τόμος- ζητήματα πολιτισμού και πολιτισμικών σπουδών, επικεντρώνομαι σε τρεις παραμέτρους: Στον νόμο του οίκου σε σχέση με τον νόμο της πόλεως...
Συνήθως, ο λεγόμενος πνευματικός πολιτισμός απορρίπτει τα τεχνικά αντικείμενα ως μη ανθρώπινα, θεωρεί ότι οι μηχανές στερούνται πνευματικής ουσίας και την τεχνική πρόοδο ως κάτι ξένο και απειλητικό, κάτι που αλλοτριώνει το άτομο και νοθεύει τον ανθρωπισμό του...
Ο πρώτος αυτός τόμος συγκεντρώνει όλα τα κείμενα του Ζιλ Ντελέζ που δημοσιεύτηκαν στη Γαλλία και στο εξωτερικό από το 1953 μέχρι το 1974, από το Εμπειρισμός και υποκειμενικότητα, το πρώτο του έργο, μέχρι τις συζητήσεις που ακολούθησαν την εμφάνιση του Αντι-Οιδίποδα, που έγραψε μαζί με τον Φελίξ Γκουατταρί...
Το βιβλίο αυτό του μεγάλου Γερμανού κοινωνιολόγου και πολιτικού φιλοσόφου περιλαμβάνει συνολικά πέντε κείμενα, τρία σύντομα και δύο εκτενέστερα, τα οποία πραγματεύονται αφενός κρίσιμα ζητήματα της ευρωπαϊκής πολιτικής και αφετέρου σημαντικά ερωτήματα που αφορούν στη θεωρία της δημοκρατίας και την εύρυθμη λειτουργία της πολιτικής δημόσιας σφαίρας και του δημοκρατικού πολιτεύματος...
Τα δύο υπομνηματιζόμενα κείμενα, τα οποία φέρουν τον ίδιο τίτλο, συντάχθηκαν το 1924 και είναι τα πρώτα στα οποία ο Χάιντεγκερ παρουσιάζει το φιλοσοφικό πρόγραμμα του Είναι και χρόνος (1927), ενός έργου που σημάδεψε την πορεία της φιλοσοφικής σκέψης στον 20ό αιώνα...
Από τις τρεις "Κριτικές" του Kant που εθεμελίωσαν στα τέλη του 18ου αιώνα τη φιλοσοφική σκέψη σε νέες αρχές και άνοιξαν τους ορίζοντες για το μέγα κίνημα του Γερμανικού Ιδεαλισμού,
ΣΤΙΣ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 1962 ο εβδομηντατριάχρονος πλέον Μάρτιν Χάιντεγκερ δίνει μία διάλεξη με τίτλο «Παραδοσιακή γλώσσα και τεχνική γλώσσα» ενώπιον ενός μάλλον ασυνήθιστου κοινού, σε μία επαρχιακή δημόσια ακαδημία μετεκπαίδευσης για καθηγητές επαγγελματικών σχολείων...