Μπορούμε να διευρύνουμε την αυτογνωσία μας, να επιμεληθούμε τον εαυτό μας και να γίνουμε περισσότερο αυτόνομοι με την χρήση της τεχνητής νοημοσύνης; Άραγε είναι προτιμότερο να έχουμε μια τεχνητή νοημοσύνη για φίλο από έναν άνθρωπο και ποια είναι τα γνωρίσματα μιας υβριδικής φιλίας; Συνιστά μια τεχνητή νοημοσύνη ως ερωτικός σύντροφος μια φρόνιμη επιλογή και γίνεται να είναι αμοιβαίος ο υβριδικός έρωτας; Είναι ηθικό να δημιουργήσουμε έναν ψηφιακό κλώνο ώστε αφού πεθάνουμε να επικοινωνεί με τους αγαπημένους μας ανακουφίζοντάς τους από την οδύνη της απώλειας; Γιατί να εξακολουθούμε να γράφουμε ή να διαβάζουμε ανθρώπινη λογοτεχνία όταν η τεχνητή λογοτεχνία είναι εφάμιλλη ή καλύτερης ποιότητας; Αν η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργήσει έναν κόσμο δίχως εργασία αναλαμβάνοντας όλες τις δραστηριότητες, τότε τι νόημα θα έχει η αριστεία και γενικότερα η ζωή; Είναι δυνατόν η τεχνητή νοημοσύνη να ευθυγραμμιστεί με τις αξίες μας και πώς να φανταστούμε μια δημιουργική, όπως επίσης αρμονική σχέση μαζί της; Μήπως τελικά, κοιτάζοντας τη Σφίγγα στα μάτια, συνειδητοποιούμε ότι η απάντηση στο αίνιγμά της δεν είναι η μηχανή, αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος;