"Δεν έχουμε πολύ καιρό που ήρθαμε σ αυτό το σπίτι, Βασιλέως Γεωργίου 13, στάση Ευζώνων....

"Στην εγωιστική μας εποχή, λένε ότι οι αληθινές φιλίες τείνουν να χαθούν, αλλά εμείς αποτελούσαμε εξαίρεση....

Ένα άλμπουμ με φωτογραφίες του Ανδρέα Μπέλια από τη σημερινή Ομόνοια, μαζί με ένα εκτενές κείμενο του Γιώργου Ιωάννου....

"Είναι ένα μικρό αριστούργημα....

Έξι ιστορίες που εκτυλίσσονται στη διάρκεια της δικτατορίας στο Βερολίνο....

Αλλά τι σκάλα είναι αυτή με τα σκαλιά της τόσο στο ύψος αλλά και στο πλάτος τους διαφέρανε ανεβαίνοντας από το ένα στο άλλο ώστε πολλές φορές κινδύνεψα να τσακιστώ επειδή σκαρφάλωμα σε απόκρημνο γκρεμό έμοιαζε περισσότερο αυτό παρά με ανέβασμα -κυρίως γιατί το πλάτος των σκαλιών ήταν πολύ μικρό ώστε πλαγίως μόνο και αν- χωρούσανε τα πέλματά μου αλλιώς -αν έκανα ότι ανεβαίνω εγώ κανονικά θα τσακιζόμουν προς τα πίσω- χώρια η κουπαστή με σάπια όλα τα ξύλα της δεν άντεχε να με κρατήσει αν στηριχτώ και απαίσια έτριζε σε κάθε μου άγγιγμα....

Παράδεισος Αμαρουσίου....

"Όταν έλθει ο πόλεμος - που φέρνει στους ανθρώπους την καθημερινή στέρηση γίνεται δάσκαλος της βίας κι ερεθίζει τα πνεύματα του πλήθους....

Τι μένει από μια πολιτεία που βυθίζεται στη μνήμη και αναζητά το πρόσωπό της; Τι διασώζεται από την ώχρα των αρχοντικών της και τη μυρωδιά του καπνού; Αναζητώντας την πόλη, ο αφηγητής αντιλαμβάνεται το σώμα του να γίνεται οθόνη, όπου προβάλλονται οι εικόνες των κτιρίων της, τα πλήθη των εξόριστων και των προσφύγων, ο ιός της κόκκινης φλόγας, τα φλεγόμενα δολάρια των αριστοκρατών και το πιάνο στη θάλασσα χάριν παιδειάς, η σιωπή των πέτρινων χρόνων και οι τρελοί χοροί στο Φαληρικόν....

Λάτρης των εφήμερων απολαύσεων....

Βόρεια Ελλάδα....

"Με θαμπό πρόγονό του τη "Μεταμόρφωση" του Κάφκα, το "Εορταστικό τριήμερο" συμβολοποιεί εφιαλτικά μια πραγματικότητα....

"Εκεί, δίπλα στο αυλάκι, τα ξαδέρφια μου είχαν πιάσει έναν σκαντζόχοιρο μια φορά, τον είχαν βάλει στο ταψί και χτυπούσαν μια κατσαρόλα με την κουτάλα, σαν τύμπανο, για να χορέψει, αλλά δεν είχε χορέψει και πολύ....

Ένα εξάχρονο αγόρι θαυμάζει τον φίλο του πατέρα του, τον Υποσμηναγό Λευτέρη. Ο αεροπόρος είναι τόσο τρελός που, όταν του τελειώνουν οι βόμβες, "βουτάει" στα ιταλικά χαρακώματα και ρίχνει γκαζοτενεκέδες με πέτρες -να τρομάξει τους Ιταλούς.

Μια κατάσταση που να μπορούμε να πηγαίνουμε σχολείο μας χωρίς φόβο για δυσάρεστα απρόοπτα στο δρόμο μας, να κοιμόμαστε το βράδυ ήσυχα χωρίς να βάζουμε σκούρα χαρτιά στα παράθυρά μας,