Από ορίζοντα σε ορίζοντα, φεγγάρι στο φεγγάρι σε μια πορεία γεμάτη ενέδρες, στρατό και παρακρατικούς...

Μια νέα γυναίκα αιμόφυρτη μέσα στα λασπόνερα, μια μαριονέτα με σπασμένα τα σκοινιά της...

Τελικά μετά από τόσες χαρές και τόσες λύπες, τόσα όμορφα και τόσα άσχημα, τόσα σκαμπανεβάσματα στον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και τις προτεραιότητες που θέτουμε, τι αφήνουμε πίσω μας; Ποια μικρή αλλαγή μπορεί να φέρει το πέρασμά μας από τον μικροσκοπικό μας πλανήτη, που στεγάζει αδιαμαρτύρητα τις ταραχώδεις ζωές μας; Η Μαρίνα αφηγείται την ιστορία της ένα απομεσήμερο, που μια πρόωρη βροχή έφερε σκοτάδι στην πόλη...

ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ 1936...

Αν μπορούσες να τελειώσεις τον έρωτα μ’ ένα χάπι, θα το έκανες; Στο άμεσο μέλλον ο έρωτας κατηγοριοποιείται ως ψυχική ασθένεια...

Σ’ εκείνα τα μπαλκονάκια της οδού Ανθέων 6, με τις πράσινες τέντες και τα ακατανόητα σύνορα από λεκιασμένο νάιλον, δυο αγόρια ξεκινούν τις ζωές τους πίσω από πανιά του Καραγκιόζη, κρατώντας φιγούρες από χοντρό χαρτόνι και σούστες στα χέρια τους, και ξεπροβοδίζοντας σπουργίτια με τσακισμένα ποδαράκια και λευκές ταινίες πάνω τους, μη λογαριάζοντας τα σύνορα που μπαίνουν ανάμεσά τους...

Ένας ιδιόρρυθμος παπάς που τα βάζει με θεούς και δαίμονες βρίσκεται δολοφονημένος στη Ζήλο, ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί που μαστίζεται από την κρίση και το προσφυγικό και κουβαλάει μια βαριά ιστορία...

Νάσος Θάνος...

∆εκέµβρης του 2016...

Ο Άρης Χειµωνίτης, νεαρός φιλόλογος στην Αθήνα της δεκαετίας του ’90, γιος γνωστού αρχιτέκτονα και µιας αφοσιωµένης διορθώτριας λογοτεχνικών βιβλίων, έχει πρόσφατα εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία και φιλοδοξεί να γίνει συγγραφέας...

Το «όνειρο» αποτελεί έναυσμα για το σμίξιμο δύο γυναικών...

«Ζεις μονάχα μία φορά, μα αν το κάνεις σωστά, και μία είναι αρκετή» λένε...

Μάνη 1939 – 1949 Αν ρωτούσες τους παλιούς Μανιάτες γιατί ονομάστηκε το χωριό «Καλλίστη», δεν θυμόταν κανείς...

Ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Οδησσό, λίγο μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, φέρνει τα πάνω κάτω στην ήδη πολυτάραχη ζωή του Έκτορα, ενός πολυταξιδεμένου Ηπειρώτη εμιγκρέ που διατηρούσε στενούς δεσμούς με την πόλη και τους ανθρώπους της...

Η Μάρθα μικρό κορίτσι, στα χρόνια της πρώιμης ακόμη εφηβείας, σχεδόν εκδιώχτηκε από το χωριό της, ένα μικρό χωριό της Μάνης και έκανε όρκο να μην γυρίσει ποτέ ξανά...