Ο άνθρωπος από τη φύση του γεννήθηκε να ονειρεύεται...

4ος – 5ος αιώνας μ...

Ο Γιώργος Ρουσόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους Πανεπιστημιακούς Δασκάλους σχετικά με την φιλοσοφία της επιστήμης, οδηγεί, με την φαντασία του, μια θρυλική μοτοσικλέτα, την Χόρεξ ρεγγίνα, όνομα θρύλος στην προπολεμική και μεταπολεμική Ευρώπη...

«Ο συγγραφέας ξετυλίγει έναν κόσμο από άτομα της διπλανής πόρτας...

Η Ειρήνη ταξιδεύει στο Σαν Φρανσίσκο για να λάβει μέρος σε ένα νομικό συνέδριο...

Καθόμασταν πλάι πλάι, εξαντλημένοι από ένα φλύαρο ακούμπισμα τωνώμων», γράφει η Ελβίρα στο ημερολόγιό της για τον Μάξιμο, τον άντρα της...

Η Ισμήνη για να διαφύγει από τη σκέπη του βάναυσου πατέρα, οδηγείται σ’ έναν πνιγηρό ερωτικό συμβιβασμό...

Εμένα η μόνη πρόθεση που με ενδιαφέρει είναι αυτή του μοντέλου, όχι του δημιουργού, εγώ θέλω το μοντέλο να ξεπεράσει τον δημιουργό του, να αποκτήσει πνοή και συνείδηση, σε αντίθεση με όσα λέει ο Οβίδιος, να μη μείνει υποταγμένη στον δημιουργό της, στον Πυγμαλίωνα, αλλά να τον διαολοστείλει, να τον αποδομήσει, να τον αφήσει και να διεκδικήσει την ελευθερία της...

Συλλογιζόταν αν µετά από τόσα χρόνια και τόση περιπλάνηση, αν µετά από τόσες γνωριµίες και τόσο θάνατο, τόσο έρωτα και τόσο αίµα, µπορούσε να υπάρχει ξανά ευτυχία...

O θάνατος ενός δεκαεφτάχρονου έρχεται να αναστατώσει τη ζωή ενός ορεινού χωριού...

Τη νύχτα όλοι κοιμούνται και τότε, παρ΄΄ όλη την ακινησία μου, νιώθω ελεύθερη, γιατί η νύχτα για τους σκλάβους είναι η μόνη στιγμή ελευθερίας...

Ένας γέροντας και τρία παιδιά...

ΑΛΛΑ ΤΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΙΩΝΕΣ; ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΟΥΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ; Σκοτάδι έβλεπαν στο μέλλον...

Μετά την Κατοχή και για αρκετά χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου, σε μια θεσσαλική πόλη, πολλοί πρόσφυγες που τα ορεινά χωριά τους κάηκαν από τους Γερμανούς, διαμένουν σε ξύλινα και με πισσόχαρτο παραπήγματα...

Μου φόρτωσαν τη Λένη για να με κάνουν άνθρωπο, όπως είπαν, κι εγώ δέχτηκα με αντάλλαγμα σταθερή δουλειά και καλό μισθό...