Κατά τις αρχές του 1960 σε ένα παραλιακό χωριό της Αργολίδας, η τουριστική εξέλιξη έρχεται, φέρνοντας μαζί και αισιόδοξα μηνύματα για το μέλλον των κατοίκων του. Καθώς μέσα στο σύνολο υπάρχουν και εξαιρέσεις, η Ανθή θα είναι μία από αυτές.

Οι "Ιστορίες του βάλτου" είναι ένα πολιτικό μυθιστόρημα....

Δεν ήταν μόνο το νησάκι, τόπος κλειστός, που η ιστορία του το έκτισε μέσα σε ένα κέλυφος, έβαλε τους ανθρώπους του σε ένα όστρακο... ακούς μόνο την αναπνοή της ζωή σου, τις σκέψεις σου, τις υποκειμενικές σου κρίσεις κι αντιλήψεις.

-...

Τέσσερις γυναίκες, τέσσερις γενιές στο πέρασμα ενός αιώνα. Η Έλλη, που καταφθάνει πρόσφυγας από τη Σμύρνη στην Ελευσίνα, παντρεμένη με βέρες δανεικές και την ιστορία της να γίνεται παραμύθι· η Δάφνη, η ωραιοτέρα όλων,

Ταξιδεύοντας σε ήσυχα νερά, ξαφνικά αρχίζει μπόρα, η θάλασσα αναστατώνεται, το πλοίο χάνει την πορεία του... Η θάλασσα κάποτε ημερεύει, αλλά το πλοίο ταξιδεύει αλλού, σε άλλες χώρες, άγνωστες.

"Η τάξη μου ξαναγίνεται η οικογένειά μου. Έχω σχεδόν συμβιβαστεί με την ιδέα ότι έτσι θα πορευτώ στη ζωή, δύσκολα θα επουλωθούν τα τραύματα τόσων απωλειών.

Σε έναν κόσμο που δεν είναι και τόσο "κόσμιος" όπως νόμιζε κάποτε η Θάλεια, ζει, παλεύει και αγωνιά όπως όλοι. Την εντονότερη παρουσία εδώ έχουν άτομα προικισμένα με καλλιτεχνικές τάσεις που διοχετεύουν το ταλέντο τους στα έργα τους πασχίζοντας να διαπρέψουν.

Μεγάλα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας εκτός κυκλοφορίας από το αρχείο των Εκδόσεων Γκοβόστη.

Η Έρικα κατάλαβε ότι ο Τζον τα ήξερε όλα. Είχε μιλήσει για τον τοκετό, την υιοθεσία... Τώρα είναι ψυχικό και σωματικό ράκος. Έγειρε στον καναπέ. Άρχισε να χάνει τις αισθήσεις της.

Θα συνεχίσω να ψάχνω γύρω μου. Σίγουρα θα βρω τον αντιπρόσωπο του κοινού αληθινά νου. Κι αν όχι, δε χάθηκε ο κόσμος, πάντα υπάρχουν αφορμές για όνειρα, για σκέψεις, για υπέροχα ταξίδια και διαδρομές, χιλιάδες διαδρομές στην ψυχή μας, στο μυαλό μας. Πάντα υπάρχουν αφορμές για μικρές ή μεγάλες ανάσες. Ανάσες ζωής....

"Σηκώθηκε επάνω γεμάτη ενέργεια και δύναμη....

Το δύσβατο οδοιπορικό δύο οικογενειών ποπυ ζουν, με τις χαρές και τις λύπες τους, μέσα στη Θεσσαλονίκη των μεγάλων ιστορικών της στιγμών....

"Ήθελα να σου πάρω ένα ρολόι για να θυμάσαι κάθε ώρα και λεπτό πόσο σ αγαπώ". Ο Μάρκος έσυρε το δάχτυλό του στην πλατινένια αλυσίδα. "Στο ρολόι αυτό βρίσκεται όλη η αγάπη μου - όλη, ακούς;"