Κάποτε σε ένα δάσος υπήρχε ένα μήλο διαφορετικό, όχι μόνο για τα ιδιαίτερα εξωτερικά του χαρακτηριστικά, αλλά και γιατί ένιωθε μόνο...

Σε μια μακρινή χώρα, στον λόφο με τα μανιταρόσπιτα, ζει ο Χέρμαν το χελωνάκι...

Ένα διασκεδαστικό παραμύθι που βοηθάει το παιδί να αντιληφθεί την αξία της αυτοπειθαρχίας στη ζωή του έτσι ώστε να υιοθετήσει μια ορθή στάση ζωής ως προς τη διατροφή του και να αποφύγει την παχυσαρκία...

Τι έγινε λίγο πριν ο κυνηγός πυροβολήσει τον λύκο για να σώσει το κορίτσι με τα κόκκινα ρούχα και τη γιαγιά της; Και μετά; Τελικά πυροβόλησε; Αν όχι, πώς θα μπορούσαν –ή ίσως θα ’πρεπε– να εξελιχθούν τα πράγματα στην ιστορία τού –όπως νομίζουμε– γνωστού παραμυθιού; Και μετά τι; Απλά, δεν υπάρχει τίποτα κακό χωρίς να ξεπηδήσει μετά κάτι καλό...

Η Λάμψη είναι εσωτερική υπόθεση...

Τι κάνει ένα ζευγάρι πουέντ δίπλα σε ένα ημίψηλο καπέλο; Γιατί η Μάιρα δεν χορεύει και ποιος είναι αυτός ο κύριος Ντεγκά που ζωγραφίζει συνέχεια μπαλαρίνες; Μια στιγμή είναι αρκετή για να αλλάξει η ζωή της Μάιρας, μιας μικρής μπαλαρίνας...

Στην ίδια πόλη παραμένει ο Ρουντάκος με τα μακριά αυτιά και τα καφε-κόκκινα ποδαράκια, παρέα με τη φίλη του Μπουμπούκα...

Τα παιδιά, μέσα από μια πρωτότυπη ιστορία που έφτιαξε η Βαγγελιώ Καρακατσάνη με πρωταγωνιστές τα πουλιά, θα βρεθούν μπροστά σε διλήμματα που θα κληθούν να διαχειριστούν στην ενήλικη ζωή τους, όταν οι καταναγκασμοί -με όποια μορφή- θα βαραίνουν στις επιλογές τους...

Οι αποκριές φτάνουν στο Ποντικοχωριό, όλοι ετοιμάζουν τις φορεσιές τους...

Κυκλοφόρησε το βιβλίο της επτάχρονης Αναστασίας Γεωργάκη, με τίτλο «Η γη μας», από τις Εκδόσεις Παρέμβαση...

Παραμύθια εικονογραφημένα από παιδιά! Σε ένα πυκνό δάσος, ζούσε κάποτε µια γουρουνίτσα, η Μπουµπού, που όνειρό της ήταν να πάρει µέρος στους Ολυµπιακούς Αγώνες, στην κολύµβηση...

Ο Ωκύανος είναι ένας χαρούμενος και φιλικός ξιφίας που ζει ευτυχισμένος στον θαυμαστό κόσμο της Μεσογείου...

Είµαι το Σοφούλι, το πρόβατο που έπλεκε πουλόβερ, και θέλω να γίνουµε φίλοι, για να µοιραστώ µαζί σου ένα µυστικό: Όσο πιο πολλά προσφέρεις στους άλλους τόσο πιο πολλά επιστρέφουν σ’ εσένα...

Είµαι το Σοφούλι, το πρόβατο µε τα κόκκινα αυτιά, και θέλω να γίνουµε φίλοι, για να µοιραστώ µαζί σου ένα µυστικό: Δεν είναι το καλό, αλλά το κακό που σε κάνει να κοκκινίζεις...

«Όλοι μου λένε ότι είμαι το πιο φωτεινό αστέρι και πρέπει να φροντίζω τον εαυτό μου, να τρώω καλά για να προσέχω το φως μου» έλεγε με παράπονο ο Πολ και κοιτούσε τη θάλασσα...