Αντίκρυ στο λιμάνι του Ηρακλείου της Κρήτης, ένα απόγευμα ο παππούς Θεόφιλος, ξεφυλλίζοντας ένα βιβλίο, δείχνει στον δεκάχρονο Σήφη, μια παλιά εικόνα, την “Προσκύνηση των μάγων”...

-

Η Χόλι αγαπούσε τα πρωινά, αγαπούσε και τα μεσημέρια...

Μια μέρα η Μαγδάλω η κοτούλα βλέπει τον εαυτό της στον καθρέφτη και δεν τον αναγνωρίζει...

Ο κόσμος του βυθού ετοιμάζεται για τον γάμο του καρχαρία...

Τρία μικρά πλατάνια φύτεψαν πλάι πλάι οι χωρικοί στο μικρό νησάκι της λίμνης...

Και τ’ αποφάσισα… να φύγω για τη θάλασσα, πριν το πολυσκεφτώ και γνώμη άλλαζα Ο Ήλιος με τ’ αόρατά του χέρια με χάιδευε στη διαδρομή, μου μίλαγε μ’ ανθρώπινη φωνή...

Η Φιφή είναι μια καφέ αρκουδίτσα που ζει σε ένα από τα πανέμορφα βουνά της χώρας μας, τον Όρλιακα, μαζί με τον φίλο της τον αρκούδο, τον Θανάση...

Αυτό εδώ είναι το τρελοβάπορο! Τρελό το φωνάζει ο παππούς, γιατί πολλές φορές δεν υπακούει στις τιμονιές του και χαράζει τη δική του ρότα στη θάλασσα...

Μέσα σε ένα σπιρτόκουτο, σε μια μεγάλη πολιτεία ζούσαν δύο αδερφάκια, ο Πιτσιφρίνγκο και η Μπουρμπουλίτα, μαζί με τη μητέρα τους και τον γάτο τους, τον Ίου...

Έχει η ευτυχία κάποι...

Μια φορά κι έναν καιρό… και η φανταχτερή παρέλαση ηρώων αρχίζει: Η πριγκίπισσα Μαργαριταρένια µε τον κηπουρό της και το φτερωτό τους άλογο, η πάλη ανάµεσα στο Καλό και το Κακό και η επικράτηση του Δικαίου… Ο άπληστος και δυνάστης βασιλιάς που πήρε το µάθηµά του… Η µαγεµένη κουκλίτσα µε την ανθισµένη µανταρινιά και η ανταµοιβή της καλοσύνης...

Άραγε, τι να συμβαίνει όταν ένα μικρό κορίτσι λατρεύει τόσο πολύ τα γλυκά και τη ζάχαρη; Και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν φροντίζει καθόλου για τη σωστή στοματική της υγιεινή; Και από την άλλη, μήπως τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται; Και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να ανατρέψουμε τις καταστάσεις και να πάρουμε τον έλεγχο στα χέρια μας; Πόσο πολύ η θέληση να αλλάξουμε τη ροή των πραγμάτων είναι προσωπική μας υπόθεση; Και τι μπορούμε να καταφέρουμε, παρά τα όποια εμπόδια, όταν πιστέψουμε στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας; Μια περιπετειώδης ιστορία, γραμμένη για μικρούς, αλλά και για μεγάλους, που εξυμνεί τη δύναμη της θέλησης και μας θυμίζει πως ποτέ δεν είναι αργά για να σταματήσουμε κάτι που μας βλάπτει, να αναθεωρήσουμε και να το δούμε αλλιώς...

Που πάνε οι γιαγιάδες όταν φεύγουν; Πού πάνε τα πράγµατά µας όταν τα χάνουµε; Πού πάνε οι αναµνήσεις µας όταν ξεχνάµε; Οι γιαγιάδες µας πού πάνε όταν φεύγουν; Αλήθεια πού; Όχι µακριά...

Η Κάρµεν δεν γράφει καλά στο διαγώνισµα της ιστορίας και είναι πολύ στενoχωρηµένη...