Κύριε Πρόεδρε, παίρνω πίσω όλα τα βαριά λόγια που είπα σχετικά με το αποψινό τραπέζι. Βλέπω και οσμίζομαι πως ακόμα και σε χαλεπούς καιρούς το κελάρι της Σχολής έχει ακόμα μερικές ντουζίνες από την καλή παλιά σοδειά Φαρισαϊκός Οίνος. Ξέρετε πώς φτιάχνεται το χαρμάνι από το οποίο προέρχεται αυτό το κρασί; Διαφορετικοί τύποι Φαρισαίων έχουν τρυγηθεί, και αφού πατηθούν, αφήνονται να ζυμωθούν μαζί για να παραχθεί η λεπτή του γεύση. Τύποι που ήταν οι πιο ανταγωνιστικοί μεταξύ τους στη γη. Από τη μια όλο κανόνες, λείψανα και ροζάρια. Από την άλλη μουντά ρούχα, ψυχρά πρόσωπα και στενόμυαλες συντηρητικές αποχές από το κρασί ή τα χαρτιά ή το θέατρο. Και οι δύο τύποι, αυτό που είχαν κοινό μεταξύ τους, ήταν η αυτοδικαίωσή τους και η σχεδόν άπειρη απόσταση ανάμεσα στην πραγματική τους στάση και σε οτιδήποτε ο Εχθρός στην πραγματικότητα είναι ή προστάζει. Το εκλεκτό λουλούδι της ανοσιότητας μπορεί να φυτρώσει μόνο πλάι στην περιοχή του οσίου. Πουθενά δεν είναι ο πειρασμός μας πιο πετυχημένος απ ό,τι είναι στα σκαλιά του θυσιαστηρίου!