Στα δύο του χρόνια ήξερε να διαβάζει, στα τρία του έπαιζε πιάνο και στα έξι του σκηνοθετούσε Σαίξπηρ. Λίγα χρόνια αργότερα, θα ξεκινήσει την καριέρα του παίζοντας στο θέατρο, διασκευάζοντας Σαίξπηρ και σκηνοθετώντας πρωτοποριακές θεατρικές παραστάσεις. Θα γίνει από τους πρώτους ολοκληρωμένους κινηματογραφικούς δημιουργούς, όντας ο ίδιος σεναριογράφος, σκηνοθέτης και ηθοποιός των ταινιών του. Η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία "Πολίτης Κέιν" συμπυκνώνει πρώιμα όλη την καλλιτεχνική του ιδιοφυΐα και αναγγέλλει τη μετέπειτα πορεία του: ιλιγγιωδώς μοντέρνα και πρωτοποριακή, η ταινία που εξακολουθεί να διδάσκεται και να αναλύεται στις σχολές κινηματογράφου γνώρισε την καταξίωση των κριτικών αλλά και την εμπορική αποτυχία. Αυτή θα είναι, λίγο ως πολύ, η μοίρα των ταινιών του Γουέλς: ένας σύγχρονος κλασικός του κινηματογράφου, που στην εποχή του δοξάστηκε από τους κριτικούς, αγνοήθηκε από το κοινό, θαυμάστηκε αλλά και αποβλήθηκε από το κινηματογραφικό κατεστημένο. Η ζωική του δύναμη και η μοναδική του γοητεία έφερνε γύρω του ισχυρούς φίλους και μοιραίες γυναίκες. Πολλοί πιστεύουν πως υπήρξε ο σημαντικότερος και αυθεντικότερος όλων των δημιουργών του αμερικάνικου κινηματογράφου. Άλλοι μιλούν για έναν μεγαλοφυή νάρκισσο με αυτοκαταστροφικές διαθέσεις και ημιτελή έργα. Ο συγγραφέας Ντέιβιντ Τόμσον -καθηγητής κινηματογράφου και ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους κριτικούς- μας μεταφέρει στα πλατό όπου γυρίστηκαν γνωστές ταινίες του Γουέλς ("Οι υπέροχοι Άμπερσον", "Η κυρία από τη Σαγκάη", "Μάκβεθ", "Οθέλλος") και, συνομιλώντας με έναν φανταστικό εκδότη, παραθέτει λεπτομερείς πληροφορίες για τα παρασκήνια των γυρισμάτων, τη σχέση του Γουέλς με τους συνεργάτες του αλλά και τη συναρπαστική ζωή του βραβευμένου σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή.