ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ FAREWELL Ο Πάμπλο Νερούδα δε γνώρισε τη μητέρα του και, παρά το γεγονός ότι αγάπησε τη δεύτερη γυναίκα του πατέρα του, η ζωή του, καθώς και η ποίησή του η ερωτική χαρακτηρίζονται από το διαρκές παιχνίδι της πλησμονής και της κένωσης. Πίσω από τη γυναίκα, πίσω από το αντικείμενο που απευθύνει τον ερωτικό του λόγο, βρίσκεται πάντα αυτή η πρωταρχική σκηνοθεσία της εύρεσης και της απώλειας της μητρικής φιγούρας. Το ποίημα "Farewell" παραπέμπει στη συμφωνία του Χάυντν που έχει τον ίδιο υπότιτλο. Και παρόλο που δεν την ακολουθεί ως προς τα μέρη της -η συμφωνία έχει τέσσερα μέρη-, ακολουθεί τη συνηθισμένη εκείνη την εποχή, μα και αργότερα, τεχνική να δομείται ένα ποίημα σε μέρη με θέματα, σαν να ήταν μουσικό κομμάτι. Ο λόγος του ποιητή, όπως μεγάλο μέρος της ερωτικής ποίησης, απευθύνεται σε ένα εσύ που απουσιάζει, σε μια γυρισμένη πλάτη. Και οι συλλογισμοί του ακολουθούν τα στάδια μιας διεργασίας πένθους για την απώλεια του ερωτικού αντικειμένου. Η παρούσα απώλεια, μέσα από παλλιλογίες, οδηγεί στη συνειδητοποίηση ενός μηχανισμού: Εύρεση, απώλεια, πένθος, επανεύρεση. Το τελευταίο μέρος αυτού του μηχανισμού, η επανεύρεση, δεν είναι άλλο από την κατάφαση στην απώλεια που αναδεικνύει την αθανασία της επιθυμίας. Μέσα στη θλίψη της απώλειας φαίνεται καθαρά η δυνατότητα όλα να ξαναπαιχτούν από την αρχή. Βασίλης Λαλιώτης