Αυτό το έργο δεν είναι ένα εγχειρίδιο διαιτητικής. Πουθενά δε γίνεται λόγος για δίαιτα, γιατί, για το Δάσκαλο Omraam Mikhael Aivanhov, το ουσιωδέστερο δεν είναι το να ξέρουμε τι και πόσο να τρώμε, αλλά πώς να τρώμε και πώς να εκτιμάμε την τροφή. Η φύση είναι αυτή που δίνει την τροφή στον άνθρωπο, αλλά και ο άνθρωπος, με τη σκέψη του και με τα συναισθήματά του, μπορεί να συλλάβει στοιχεία πιο αιθέρια που θα βοηθήσουν στην ανανέωση όλου του οργανισμού του. Ακόμη και αυτός που αισθάνεται ξένος σ αυτή την πνευματική άποψη, θα καταλάβει ότι, με τον τρόπο που θεωρεί την τροφή, μπορεί να εισδύσει πιο βαθιά στο μυστήριο των σχέσεων ανάμεσα στον άνθρωπο και τη φύση. Ο αναγνώστης ίσως εκπλαγεί από την πρωτοτυπία μιας σκέψης που προσπαθεί, με όλα τα μέσα, να ξεριζώσει τη διαδικασία της διατροφής από την καθημερινή κοινοτυπία και να της αποδώσει τη μυστικιστική σημασία που μπόρεσε να φτάσει στο Μυστικό Δείπνο.