Ακούμπησα τα χείλη μου,
στη δροσιά της νύχτας,
στα δικά της, η μέθη με σκοτείνιασε και μου 'σβήσε τις μνήμες.

Ερωτεύτηκα και ξαναζώ
δεν είμαι νέος ξανά, δεν είμαι γέρος,
ζω...
δεν υπάρχει Χρόνος, δεν υπήρξε,
ο έρωτας είναι το ιδανικό μέρος να ζήσεις αιώνια...!

Ο Ywhna al Qeydar, ή ο Ywhna από το Qeydar,
(Qeydar: πρωτεύουσα της κομητείας Khodabandeh, επαρχία Zanjan, Ιράν),
ήταν περιπλανώμενος ποιητής,
που απήγγειλε τα ποιήματά του σε καφενεία της Αλεξάνδρειας Αιγύπτου.
Δεν γνωρίζουμε αν ήταν Ιρανός, (παρ' όλο που το όνομά του παραπέμπει), ούτε επίσης και ημερομηνίες γέννησης και θανάτου.
Ο Jonathan Stanton, (1889-1956), Άγγλος της Αλεξάνδρειας, συχνάζοντας στα αραβικά καφενεία,
συνέλεξε πολλά από τα λυρικά ή επικά ποιήματα που άκουσε εκεί, και τις σημειώσεις του τις χάρισε στον φίλο του, Τάσο Παπαδημητρίου, Έλληνα της Αλεξάνδρειας.
Οι Περιπλανώμενοι ποιητές και τροβαδούροι έχουν μακριά συμμετοχή στην εξάπλωση της Λογοτεχνίας, αν και βρισκόμενοι πάντα στις παρυφές της Τέχνης. Ανιχνεύουμε αυτές τις ομάδες από την Ομηρική εποχή, στις ταβέρνες της Πόλης, και από την ομάδα των Σούφι στους τροβαδούρους του Μεσαίωνα, στα παιδιά του Λονδίνου και του Παρισιού, φτάνοντας σήμερα στις ζωντανές απαγγελίες στα bar της Αμερικής. Διαλέξαμε το συγκεκριμένο κείμενο για την αισθαντικότητα και την ευαισθησία του, αλλά και για την ρηξικέλευθη γραφή αυτού του ποιητή.
Στέλλα Μητρογιάννη.