Η Αντριάνα Μπράτζι, μια τριανταπεντάχρονη χήρα, ζει απομονωμένη επί δεκατρία ολόκληρα χρόνια στο σπίτι του νεκρού συζύγου της, στην καρδιά μιας κωμόπολης της Σικελίας....
Το 1984 οι αδελφοί Ταβιάνοι γύρισαν την ωραιότερη ίσως κινηματογραφική ταινία τους, το σενάριο της οποίας βασίστηκε σε έξι διηγήματα του Λουΐτζι Πιραντέλλο....
Η μοναδική φάρσα του βραβευμένου με Νόμπελ (1934) Ιταλού δραματουργού, που επηρεάστηκε από τον Ίψεν, τον Στρίντμπεργκ και το γερμανικό Εξπρεσσιονισμό, όμως παρέμεινε ως το τέλος Ιταλός, με χαρακτηριστικό στιλ γραφής συγγενικό με εκείνο των Ισπανών, των Ελλήνων και άλλων συγγραφέων της Μεσογείου....
Τα δεκατρία μονόπρακτα του νομπελίστα Λουίτζι Πιραντέλλο είναι πλήρη έργα με τα νοήματά τους πιο συμπυκνωμένα, τους διάλογους πιο καίριους και την πλοκή πιο γρήγορη....
Η Αντριάνα Μπράτζι, μια τριανταπεντάχρονη χήρα, ζει απομονωμένη επί δεκατρία ολόκληρα χρόνια στο σπίτι του νεκρού συζύγου της, στην καρδιά μιας κωμόπολης της Σικελίας....
"Οι γνώμες των περισσότερων μελετητών του πιραντελλικού έργου συγκλίνουν στην άποψη ότι το πιο άξιο μέρος της πεζογραφίας του το αποτελούν τα διηγήματα του", λέει στην εισαγωγή του ο Κώστας Ασημακόπουλος....
Δεκαπέντε διηγήματα με διαχρονικό, φιλοσοφικό, αλλά και γεμάτο χιούμορ περιεχόμενο, μας συγκινούν, μας ταράζουν, μας διασκεδάζουν, μας προβληματίζουν: πρωταγωνιστές ο έρωτας, η φιλία, η ανθρωπιά, η δικαιοσύνη, η επιστήμη, η φιλοσοφία, το φεγγάρι, η εξοχή....
"O μακαρίτης Ματτία Πασκάλ", μυθιστόρημα γραμμένο το 1904 με τη ζωντάνια και τη θεατρικότητα του Σικελού νομπελίστα, αποδεικνύεται μέσα από την αναζήτηση της προσωπικής του ταυτότητας ένας διαχρονικός ήρωας....
Ποιος πραγματικά είναι ο Βιταντζέλο Μοσκάρντα, ο ήρωας του μυθιστορήματος του Πιραντέλλο "Ένας κανένας και εκατό χιλιάδες"; Αυτός που νομίζει ο ίδιος πως είναι, ή αυτός που η γυναίκα του νομίζει πως είναι ή τέλος αυτός που οι άλλοι, όλοι οι άλλοι, οι εκατό χιλιάδες νομίζουν πως είναι;
Στο συγκεκριμένο έργο η λογική αλυσίδα των συλλογισμών διακόπτεται κάθε τόσο, αφού οι ήρωες βγάζουν το ένδυμα του όλου και ντύνονται αυτό του ηθοποιού που υποδύεται τον ρόλο....
Τα πρόσωπα του θεατρικού Πιραντέλο πρέπει να οµολογήσουµε ότι διψούν για γνώση, και µάλιστα όχι µόνο για τη γνώση της ζωής ή των συνηθειών ή των πράξεων του άλλου, αλλά και των κρυφών προθέσεων, των κινήτρων µιας πράξης του, των µύχιων στοχασµών του....
Ο Λιολά είναι μια γρήγορη, ανάλαφρη κωμωδία, γεμάτη με ανέμελες εικόνες της αγροτικής ζωής, με γυναίκες που κυνηγούν απείθαρχα παιδιά και νεαρά κορίτσια που θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους...
Δέκα σχεδόν χρόνια μετά το Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα, γράφει ο Πιραντέλλο το Απόψε αυτοσχεδιάζουμε (1929), που κινείται στο ίδιο επίπεδο με το περιφημότερο απ’ τα έργα του Σικελού δραματουργού: τις σχέσεις Τέχνης και Ζωής...
Στα Έξι πρόσωπα, που ζητούν συγγραφέα για να ολοκληρώσει τη μισοπλασμένη λογοτεχνική τους υπόσταση και έρχονται στο θέατρο για να προσφέρουν στον θιασάρχη και στους ηθοποιούς το δράμα τους, το θέμα της απόλυτης ερημιάς του ατόμου εμφανίζεται με διπλή διάθλαση και έτσι γίνεται πλουσιότερο σε αποχρώσεις και σημασία...
Ο Pirandello πραγματοποίησε ένα αγωνιώδες εγχείρημα για την έλξη του σύγχρονου ιταλικού θεάτρου από το τέλμα του κλασικού και αστικού δράματος και για το διάνοιγμα ενός νέου ορίζοντα μακριά από κάθε τι παραδοσιακό, καθιερωμένο και γνώριμο...