Το βιβλίο αυτό διερευνά τον ρόλο που διαδραμάτισαν πολλοί και έγκυροι Ελληνες παιδαγωγοί στην εξέλιξη της Παιδαγωγικής ως Επιστήμης στην Ελλάδα τον 20ό αιώνα. Η ενασχόληση με το έργο και με την προσωπικότητα αυτών των Ελλήνων παιδαγωγών (μεταξύ των οποίων οι Χαρ, Παπαμάρκου, Σπυρ. Μωραίτης, Παν. Οικονόμου, Δ. Ζαγγογιάννης, Ν. Καπετανάκης, Ν. Εξαρχόπουλος, Δ. Γληνός, Μαν. Τριανταφυλλίδης. Αλ. Δελμούζος, Θ. Κάστανος, Β. Τατάκης, Ρόζα Ιμβριώτη, Μίλτος Κουντουράς, Γεώργιος Παλαιολόγος], οι οποίοι σχετίζονται άμεσα κυρίως με τη γερμανική αλλά και με την παγκόσμια παιδαγωγική σκέψη της εποχής τους (δηλαδή με τους παιδαγωγούς Fr. Herbart, Fr. Frobel, W. Rein, G. Kerchensteiner, W. Wundt, J. Dewey, M. Montessori) έχει ως σκοπό να διερευνήσει και να υπογραμμίσει την προσφορά τους, η οποία πάντως δεν περιορίζεται στα στενά όρια της Παιδαγωγικής Επιστήμης. Με το κύρος και τη συνέπεια τους και χωρίς να λογαριάσουν το προσωπικό κόστος, οι παιδαγωγοί αυτοί άλλαξαν τον τρόπο αντιμετώπισης της Παιδαγωγικής, καθώς έδειξαν ότι η Παιδαγωγική Επιστήμη δεν αφορά μόνον τους επαγγελματίες παιδαγωγούς αλλά και όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες μιας χώρας- κυρίως επειδή με βάση τα επιχειρήματα της επιστήμης αυτής είναι δυνατόν να βελτιώνονται οι συμπεριφορές και να ενθαρρύνονται οι θετικές στάσεις όλων των ανθρώπων. Το βιβλίο αυτό απευθύνεται τόσο στους υποψήφιους και στους εν ενεργεία εκπαιδευτικούς όσο και σε όλους τους Έλληνες πολίτες που πιστεύουν ότι οι "προοδευτικές" ιδέες επικρατούν πάντα, αλλά μόνο με προσωπικό κόστος σε συνδυασμό με συλλογική συστηματική προσπάθεια.