Με τον ίδιο τρόπο που επικρίνει τον Ιταλικό φασισμό στο βιβλίο με τον τίτλο "Fascism Viewed from the Right", ο Evola εδώ αναλύει το Γερμανικό Εθνικιστικό Σοσιαλιστικό Κίνημα κάνοντας διάκριση μεταξύ του Εθνικοσοσιαλισμού ως ιδεολογίας και των ενδεχόμενων περιστάσεων που οδήγησαν στην ήττα του στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρακολουθεί την γέννηση του κινήματος από τους βετεράνους που επιστρέφοντας από τα χαρακώματα στο τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου αντιμετώπισαν με δυσαρέσκεια την αστική, φιλελεύθερη κοινωνία που προέκυψε στη Γερμανία κατά τη διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και η οποία με τη σειρά της οδήγησε στην γέννεση των παραστρατιωτικών μονάδων, γνωστών ως "Freikorps", καθώς και του Συντηρητικού Επαναστατικού κινήματος στους διαφόρους πνευματικούς κύκλους της Γερμανίας. Για τον Evola, ότι καλύτερο είχε κληρονομηθεί στον Εθνικό Σοσιαλισμό προερχόταν από αυτό το πνεύμα. Ο Evola αφενός, αναγνωρίζει κάποιες καλές ιδιότητες στο Γ΄Ράιχ που τις αποδίδει στην έντονη πνευματική δύναμη του πολεμιστή και την αίσθηση της εξυπηρέτησης ενός υψηλότερου σκοπού από τον Γερμανικό λαό καθώς και στην προσπάθεια για την καθιέρωση μιας "Ανώτερης Τάξης" βασισμένης σε υψηλές αρχές. Αφετέρου το επικρίνει διότι αντί να εγκαθιδρύει μια πραγματικά νέα πολιτική τάξη δημιουργώντας έναν "Tρίτο πολιτικό δρόμο" ακολουθώντας τις ανώτερες πανευρωπαϊκές αρχές και παραδόσεις, απορρίπτοντας τόσο τον Κομμουνισμό όσο και την Δημοκρατία, ακολουθεί μια εντελώς λανθασμένη πορεία που είναι αποτέλεσμα της προσήλωσης στην λατρεία της προσωπικότητας και της παρεξήγησης των θεμάτων της Φυλής.