Σε αυτή τη συλλογή δεν θα συναντήσετε ανίσχυρες γυναίκες που ζαρώνουν έντρομες όσο ο ήρωας μάχεται το τέρας ή διασταυρώνει το ξίφος του με τον κακό, αλλά πολεμίστριες που κραδαίνουν σπάθες, γυναίκες δολοφόνους, "κακά κορίτσια" που ζουν στην κόψη του ξυραφιού, σαγηνευτικές μοιραίες γυναίκες, επαναστάτριες, υπεροπτικές βασίλισσες και τολμηρές καβαλάρισσες δράκων....
Διηγήσεις και ιστορίες από τον μετρ του σαρκασμού και του μηδενισμού, Τσακ Πόλανικ, που γράφτηκαν σε διαφορετικές περιόδους της μέχρι τώρα συγγραφικής του πορείας και συγκεντρώθηκαν σε αυτόν εδώ τον τόμο....
Ο Πόε, εκτός από συγγραφέας διηγημάτων τρόμου, επιστημονικής φαντασίας, αστυνομικών ιστοριών, ποιημάτων και δοκιμίων, είναι και αρκετά οξύς σατιρικός συγγραφέας....
Ένας φτωχός βαρκάρης και το πάθημά του, ένας αγαπητός και άξιος δήμαρχος, μια γυναίκα του μόχθου, ένας λαϊκός θρύλος από την εποχή της Τουρκοκρατίας, ένας ηγούμενος με μεγαλεπήβολα σχέδια και άλλοι, επώνυμοι και ανώνυμοι, ήρωες της ζωής ζωντανεύουν στις αφηγήσεις του Ρίτσαρντ Ρομάνους....
Ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ περιγράφει στο έργο του, τη νεολαία της εποχής του σαν μια καινούργια γενιά, που καθώς μεγάλωνε, συνειδητοποιούσε πως όλοι οι θεοί είναι νεκροί, όλες οι μάχες έχουν ήδη δοθεί, και κάθε πίστη στον άνθρωπο είναι διασαλευμένη....
Η εξαιρετικά καλογραμμένη συλλογή διηγημάτων του Anthony Marra, σκιαγραφεί μια πλειάδα αξέχαστων χαρακτήρων των οποίων οι ζωές διασταυρώνονται μεταξύ τους με τρόπο σπαραχτικό....
H παρούσα συλλογή, που περιλαμβάνει έντεκα διηγήματα του Χένρι Τζέιμς -μερικά από τα οποία είναι αρκετά μακροσκελή, πλησιάζοντας, ως προς την έκταση, τη νουβέλα- και έναν "αποχαιρετισμό" (τα τελευταία κείμενα που υπαγόρευσε στην πιστή του γραμματέα Theodora Bosanquet, ενόσω ήταν κατάκοιτος, μετά από σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο που θα αποδεικνυόταν μοιραίο), επιχειρεί να δώσει μια γενική ιδέα για την εξέλιξη του Χένρι Τζέιμς ως διηγηματογράφου, καθώς σταδιακά μεταβαίνει από ένα διαυγές, περιγραφικό, "ρεαλιστικό" ύφος σε ένα πιο σκοτεινό και περίτεχνο, καθώς καθιστά ολοένα και πιο σαφές ότι η γλώσσα, γι αυτόν, δεν είναι αποκλειστικά μέσο επικοινωνίας, αλλά μια επικράτεια αναπαραστάσεων και πυκνών σημασιοδοτήσεων και η λογοτεχνία, δεν είναι ένα απόθεμα πληροφοριών που παρέχονται σε μια απολύτως προβλεπτή ακολουθία και καλούν σε παθητική ή υποτελή ανάγνωση αλλά ένας τόπος διαδραστικής ερμηνείας και κριτικής πρόσληψης....