Πρό­σφα­τα απέ­κτη­σε φί­λους στο φέ­ι­σμπουκ...

Κυκλοφόρησε στα ιταλικά η «Ιστορία ενός αιχμαλώτου» του Στρατή Δούκα, μια από τις σημαντικότερες αφηγήσεις της περιπέτειας όσων δεν μπόρεσαν να διαφύγουν έγκαιρα από τη μικρασιατική ακτή το 1922...

Μία χειμωνιάτικη μέρα, η Σάγιοκο άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου και ακολούθησε αθόρυβα τη μητέρα της στη λήθη...

«Τι σκουσμάκια είναι ευτά; Τι έπαθε το παιδί; Γιατί είναι βρεγμένα τα σκουτιά σου;» «Γιαγιά μου, γιαγιά μου, τι έπαθα… Με κυνηγούσε το σκυλί...

Ο πόλεμος είχε ανάψει για τα καλά...

Ο Ζώης, παιδί της Αθήνας, στις αρχές της δεκαετίας του ’60 επισκέπτεται τα εξαδέλφια του που κατοικούν σε ένα παραθαλάσσιο χωριό της Πελοποννήσου...

Ενώ ο ανθρώπινος ασβεστόλιθος είναι μακάβριος, το όστρακο είναι λεπτουργημένο έργο τέχνης με μοναδικότητα και σπάνια αξία...

Το βιβλίο πραγματεύεται ιστορίες γυναικών που μια φορά κι έναν καιρό έτυχε να βρεθούν στο ντιβάνι της ψυχολόγου...

29 μικρά αποσπάσματα από τη ζωή μου 29 μικρά κείμενα… 29 κείμενα γιατί η ζωή δεν τα φέρνει πάντα όπως θέλουμε, δεν τελειώνει πάντα εκεί που θέλουμε εμείς να τελειώσει…, στο 30! Έρωτας, κατάθλιψη, αυτοκτονία, βιασμός, οικογένεια… Όλα μέσα από τα μάτια μου...

Σαράντα αυτοτελείς ιστορίες διαβάσματος, συμπτώσεων, γέλιου και μαγείας που ίσως να έχουν συμβεί κάπου στην Αθήνα και περιστρέφονται γύρω από την ανάγνωση, τη συγγραφή αλλά και την ενέργεια ενός βιβλίου...

Ακολουθώντας μία κυκλική διαδρομή οι ήρωες της παρούσας συλλογής διηγημάτων διατρέχουν κάμποσες δεκαετίες με αφετηρία εκείνη του ’60 στην «αυλή», κινούνται στα δύσκολα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων από το 2010 και μετά, διασχίζουν τις μέρες της μάχης με τον αόρατο εχθρό που άλλαξε τις σταθερές μας όπως περιγράφονται στο «μπουκαλάκι» και στον «περίπατο» και καταλήγουν, με αφορμή τα πενήντα πέντε χρόνια από την Απριλιανή Χούντα των Συνταγματαρχών, επιστρέφοντας στην αφετηρία της διαδρομής τους με τις «Μνήμες Πολυτεχνείου»...

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ενός ζευγαριού στη Σαντορίνη που εξελίσσεται σε θρίλερ, ένας ουρολόγος με εμφανή προβλήματα προσανατολισμού, ζωηρά παιδιά σε πολυτελές ξενοδοχείο που φιλοξενεί ρομαντικά ζευγάρια αλλά δεν έχει ρεύμα, η μελαγχολική πτήση ενός οινοβαρούς μεγιστάνα με ελικόπτερο πάνω από το Αιγαίο, ένας γκρινιάρης καθηγητής φιλοσοφίας πεινασμένος στην αττική γη, ένα γκροτέσκο μάθημα γαστρονομίας σε ξενοδοχείο του Ναυπλίου, ένας ξεναγός χαμένος στο πέλαγος της μετάφρασης...

Υπάρχει μια διαφορετική, μια μοναδική «φυλή» ανθρώπων, που το κοινό τους πάθος τους στιγματίζει, τους καθοδηγεί και τους κάνει να ξεχωρίζουν...

Η καρδιά σμιλεύει τις λέξεις ανασαιμιά να γίνουν, στ’ απόκρυφα της...

Η αδερφή μου ήταν μέλι στον πάγκο της κουζίνας, Κυριακή...