Αθήνα 1893...

«Το όνομά μου είναι Αυγή...

Έχασε τους γονείς της στον πόλεμο, o άντρας που αγάπησε έφυγε για την Αμερική, και το παιδί του έρωτά τους χάθηκε μια νύχτα μέσα από τα χέρια της...

-

Ο συγγραφέας ακολουθεί τη μυθολογική Αριάδνη, η οποία μεταφέρεται στο σήμερα και ταξιδεύει σε διάφορες χώρες όπου μυεί και μυείται στην τέχνη της υφαντικής...

Το βιβλίο αυτό είναι μια ανθρωποκεντρική μυθοπλασία επιστημονικής φαντασίας, εξιστορεί ένα ταξίδι που ξεκίνησε στο μέλλον, που μας μεταφέρει μέσα από δύσκολες χρονικές διαδρομές, τεχνολογικές εξελίξεις και όχι μόνο, στη σημερινή εποχή...

Το σπίτι στον λόφο στοιχειώνει, ερημώνει, χάνεται μες στην ομίχλη και τη βροχή κι ύστερα ανθίζει, χαίρεται και γαληνεύει ακολουθώντας τα συναισθήματα των ηρώων...

Τέλος δέκατου ένατου αιώνα, στο Παρίσι...

«Δεν είμαι ο συγγραφέας...

Ένα μυθιστόρημα, που κυρίαρχο θέμα είναι η αγωνία του σημερινού ανθρώπου να ευτυχήσει στην προσωπική του ζωή, είτε είναι ελεύθερος, είτε παντρεμένος, είτε χωρισμένος...

Γερμανική κατοχή...

Το χρυσάφι, ο αρρωστημένος έρωτας για την γυναίκα του μεγάλου του αδερφού ή φτιασιά του ήταν η αιτία να χυθεί αδερφικό αίμα, να μπει ένας αθώος νέος στη φυλακή, να κλείσουν τα δυο αρχοντόσπιτα του χωριού και να μην ανθίσει ένας μεγάλος, κρυφός, παιδικός έρωτας; Τούτο το ματωμένο μυστικό το βαστούσε, από φόβο, γερά μέσα στα χρόνια μια γυναίκα...

Το κοριτσάκι σταμάτησε να κάνει ποδήλατο...

Μπορεί ο Έρωτας να αργεί, αλλά όταν ρίξει το βέλος του, δεν λογαριάζει συνθήκες...

Κυριακή μεσημέρι...