Στη μέση ηλικία μια γυναίκα αφηγείται σε αυτόν που θεωρεί τον τελευταίο της εραστή μερικές από τις «αναρίθμητες» ως τότε περιπέτειές της με παιγνιώδη τρόπο αλλά και μια ελαφρά δόση εξτραβαγκάντσας...
Λογοτεχνική γραφή καλουπωμένη σε ερωτήματα που απασχολούν τους ιστορικούς ή πολιτισμική ιστορία που φοράει το κοστούμι της λογοτεχνίας; Δέκα (και δύο) ιστορίες για την Αυστραλία, δέκα ιστορίες για την μετανάστευση, δέκα ιστορίες για τους ανθρώπους της, δέκα ιστορίες για το 1964...
Γιατί επιστρέφουμε στη δεκαετία του ΄΄80 με τόση νοσταλγία; Πρόκειται πράγματι για την απόλυτα ανέμελη και κομφορμιστική δεκαετία; Είναι η επένδυσή της με την αύρα του success story ή απλώς η έμφυτη ανάγκη του ανθρώπινου είδους σε δύσκολες περιόδους να εξιδανικεύει το παρελθόν;