"Καλαισθησία είναι η ικανότητα καλής χρήσης των αντικειμένων του αισθήματος. Πρέπει επομένως να έχουμε ψυχή για να έχουμε ευαισθησία, όπως επίσης και διεισδυτικότητα, γιατί η διάνοια κινεί το αίσθημα. Ό,τι δε διαπερνάται απ το πνεύμα παρά με πολύ κόπο, δε φθάνει στην καρδιά, δε δημιουργεί παρά μια ανίσχυρη εντύπωση. Αυτό κάνει ώστε τα πράγματα τα οποία δε συλλαμβάνονται με την πρώτη ματιά να μην είναι απότοκα της καλαισθησίας. ...Ο όρος καλό ενέχει κάποια φυσική βαθμίδα τελειότητας. Το ωραίο, κάποιο επίπεδο λάμψης και αποδοχής. Τους βρίσκουμε και τους δύο όρους ενωμένους στην αρετή, γιατί η καλοσύνη της μάς αρέσει και η ομορφιά της μάς υπηρετεί." Vauvenargues "Φοβούμαι ότι γεννήθηκα στον καιρό της παρακμής των γραμμάτων και της καλαισθησίας, αλλά ήρθατε σεις... και θα είστε για μένα ο αιώνας που μου λείπει. Καλή μέρα άνθρωπε αξιαγάπητε και άνθρωπε με ιδιοφυία, με εμψυχώνετε και σας είμαι πολύ υπόχρεως γι αυτό... Voltaire προς Vauvenargues Παναγιώτη Κανελλόπουλου, "Ιστορία τον Ευρωπαϊκού Πνεύματος", Γιαλλελής, 1976, τ. V, σελ. 74