Τρίτη ποιητική συλλογή του Νίκου Φωτόπουλου που κάτω από το γενικό της τίτλο "Το αίνιγμα της λαβωμένης μνήμης" περιλαμβάνει πέντε ενότητες με πρώτη τη "Γεωμετρία μιας αθέατης γενιάς", που αποτέλεσε και τίτλο ανθολογίας νεότατων ποιητών της γενιάς του 90. Ποίηση ιδιαίτερης θλίψης που ανιχνεύεται μέσα από τις μνήμες, κυρίαρχες στην ενότητα "Ξεφτισμένη άνοιξη - Λύπες απ το πένθος του καλοκαιριού". Ο έρωτας αναγνωρίζεται στην τρίτη ενότητα "Γλυκός Οκτώβρης", ενώ στην τελευταία με τον τίτλο "Η ανεξήγητη βιολογία του χρόνου" ο Φωτόπουλος αναζητά τις βάσεις της ζωής και πορείας του. Ο Μπωντλαίρ, ο Ρεμπώ ο Μαγιακόφσκι, μαζί με τον Τρυφώ, τον Jim Morison, τους Creedence Clearwater Revival αλλά και "τον κόκκινο Τσε", οδηγούν σε μια επανάσταση των λέξεων που κυριαρχούν στις αιμόφυρτες ζωές και αναμνήσεις. Ανεξήγητες ατελείωτες διαδρομές ονείρων, με τον πατέρα κυρίαρχο και παρόντα. Το πουλημένο πατρικό, τα καλντερίμια, οι καφενέδες στο παλιό λιμάνι, το πέτρινο γυμνάσιο απ όπου αποφοίτησε έφηβος, "τα βιογραφικά του ανύπαρκτου κι οι επικυρώσεις του τίποτα", ανασυνθέτουν, μέσα από "Εκείνον τον ανέμελο παρατατικό", ένα σήμερα για τον Φωτόπουλο εκκωφαντικό, μοναχικό στην ψηφιακότητα του, αμφίβολο και ξένο.