Το μπλουζ των απόκληρων Ο θάνατος ρέει σαν χείμαρρος πάνω τους Διωγμένοι, καταφρονεμένοι, ανέστιοι ξεκολλημένοι από το χρώμα της ζωής χαμένοι μες στην άγρια νύχτα της ψυχής τους σέρνουν τα κοκαλωμένα τους βήματα στους δρόμους των πόλεων προς το πουθενά Μια σακατεμένη ελπίδα τρεμοπαίζει στα θολά τους μάτια καθώς τείνουν ένα τρεμουλιασμένο χέρι, για λίγες δεκάρες Συντροφιά τους, το τραγούδι-αναφιλητό Τραγούδι-ξόρκι σ’ ό,τι εμποδίζει την ανταρσία το κοφτερό λεπίδι της μοναξιάς Τραγούδι-ξόρκι στο θυμό τους, των ηττημένων ξεριζωμένων τούτου του κόσμου ανθρώπων...
Σύμφωνα με την παλαιά θεωρία για τη φύση του κινεζικού γραπτού χαρακτήρα (την οποία ακολούθησαν ο Pound και ο Fenolossa), ο χαρακτήρας αυτός είναι ιδεογραμματικός – μία τυποποιημένη εικόνα του πράγματος ή της έννοιας που αντιπροσωπεύει...
Σε όλες τις συλλογές του Γιάννη Βαρβέρη, το ανθρώπινο σώμα είναι ταυτόσημο με την παρακμή, ο έρωτας είναι επίσης αδύνατον να αναπτυχθεί πλήρως, ο θάνατος γίνεται οικείος για να εξορκιστεί, το μέλλον σχεδόν περιφρονείται, το αισθηματοποιημένο παρελθόν λατρεύεται, το αστικό τοπίο θριαμβεύει επάνω στην σχεδόν απούσα φύση, ο σαρκασμός, ο κυνισμός ή και η αγριότητα είναι οι άλλες όψεις της τρυφερότητας, που φοβάται μήπως την πληγώσουν· η λογική θέλει το ποίημα κλασικά συνήθως δομημένο με αρχή μέση και ισχυρό φινάλε, ενώ η γλωσσά είναι «ανεξίθρησκη», αντιστρέφει συντάξεις, δημιουργώντας καινούργιες, μοιράζει μεγαλύτερους ρόλους στη μεταφορά και σαφώς πολύ μικρότερους στην παρομοίωση, ενώ ή σπάνια μουσική που αναδίδει, μαζί με την έννοια της φθοράς του κόσμου, πάντα, και των ανθρώπων, συνάπτουν εκείνη την αρμονική σχέση, η οποία συντέλεσε ουσιαστικά και καθοριστικά από την αρχή στο να δημιουργηθεί και να συμπληρώνεται συνεχώς, αθορύβως και ακαταπαύστως αυτό το στιβαρό και πολύπτυχο έργο...
Παρά τον στοχαστικό, σχεδόν φιλοσοφικό χαρακτήρα της ποίησης του Αντώνη Φωστιέρη, το αρχικό ερέθισμα οδηγείται στην πλήρη συναισθηματική του μεταστοιχείωση, στη μετατροπή του σε υψηλή ποιητική συγκίνηση...
Η νέα ποιητική συλλογή της Κατερίνας Μαλάκη που μόλις κυκλοφόρησε, τιτλοφορείται «Παγώντας», με τον τίτλο δανεισμένο από το δύσκολο ορεινό πέρασμα της Εύβοιας στο ομώνυμο χωριό...
[Ο Απόστολος Τοόντι εγεννήθη εις την Πανδριακήν, δηλαδή εις εν κράτος προνοίας, ανέσεως και ευημερίας, όπου σώφρονες ηγέται των σωματείων διά συζητήσεων μετά των εργοδοτών επέλυον ακανθώδη ζητήματα, απεσοβούσαν απεργίας εκπαιδευτικών και επετύγχανον βελτίωσιν των όρων εργασίας και εν γένει συνετέλουν εις την ειρήνην των κοινωνικών τάξεων...