Η μεταναστευτική κίνηση των αλβανικών οικογενειών στην Ελλάδα, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, συνέπεσε με την ανάπτυξη των τεχνολογιών επικοινωνίας και την εμπορευματοποίηση των επιχειρήσεων επικοινωνίας παγκόσμια. Ταυτόχρονα στην Ελλάδα παρατηρείται υπερπροσφορά τηλεοπτικών δικτύων και αθρόα κατανάλωση προϊόντων επικοινωνίας. Σε αυτά τα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτισμικά συμφραζόμενα, η εθνογραφία κοινού, στην οποία βασίζεται αυτό το βιβλίο, επικεντρώνεται στην καταγραφή της καθημερινής κατανάλωσης προϊόντων επικοινωνίας από τους αλβανούς μαθητές και τις αλβανές μαθήτριες σήμερα και στην ανάλυση της σχέσης αυτών των καθημερινών καταναλωτικών πρακτικών με τη βίωση της ετερότητας εκ μέρους των μαθητών τόσο στον αλβανοκεντρικό οικιακό χώρο όσο και στο ελληνοκεντρικό σχολικό περιβάλλον. Αυτή η εθνογραφία επιχειρεί να διερευνήσει τη σύνθετη παρουσία του ανήλικου άλλου μαθητή, που κινείται ανάμεσα στην προσδοκώμενη ένταξή του στα πολιτισμικά συμφραζόμενα της χώρας υποδοχής και στον επιβεβλημένο προσανατολισμό του στην πολιτισμική συνέχεια και στον εθνικό λόγο της οικογένειάς του και της χώρας καταγωγής του.