Το μόνο που εύχομαι κρυφά κάθε που δακρύζω....

"....

Μικρασία....

Η κλωστή των παραμυθιών μπλέχτηκε με τη φλέβα του ανέμου....

....

Τι φέρνει στην επιφάνεια ένας κοινός διαρρήκτης; Τι εμποδίζει μια μοναχή να αποσχηματιστεί; Τι οδηγεί στην αυτοκτονία έναν γιατρό; Τι γράφει στη διαθήκη του ένας καπετάνιος; Τι θα συμβεί όταν δύο αδέσποτα σκυλιά παρασύρουν ένα mountain bike και τον αναβάτη του; Ποια συγκυρία έφερε δίπλα-δίπλα μια πολυτραυματία ειδική-φρουρό και τη σκηνογράφο του Εθνικού Θεάτρου; Πώς ένας θάνατος μπορεί να είναι αφετηρία ελπίδας, η αυγή της ζωής; Μια πολύχρωμη σβούρα που τυλίγει με το κορδόνι της φαινομενικά άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους, που είναι όμως οι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας....

Πού να γεννήθηκε η παράνοια του έρωτα; Στο ξύλο, που δένει το μολύβι του καρπό για να γράψει τα μεγάλα Ω....

Τώρα ξέρεις, πως για να γράψεις, για να ζυμώσεις συναίσθημα με τις λέξεις σου, πρέπει να ζεις....

Αθήνα, 1999....

-...

-...

Ένα χρυσόψαρο στήνει καβγά με τη δεσμώτη γυάλα του, μια ανάσα πριν από την επικείμενη αυτοκτονία του....