Μένει κανείς έκθαμβος στην εμμονή των βυζαντινών, των ραγιάδων αλλά και των νεοελλήνων στην ηλιόφωτη και διάφανη δημοτική ποίηση, κορμός της οποίας είναι τα τραγούδια της φυλακής, που έχουν ριζώσει στην ψυχή τους, σαν το στρείδι στο βράχο....

Είναι ανάγκη να εξυψωθεί ξανά η δημοτική μας ποίηση και να αναδειχθούν καλύτερα οι θησαυροί της εθνικής πνευματικής μας παράδοσης....