-...

Οι μεγαλιθικές κοινωνίες, αυτές των ντολμέν και των μενχίρ, παρουσιάζονται στο ευρύ κοινό μέσω μιας σημαντικής προσπάθειας συνδυασμού της ανθρωπολογίας, της αρχαιολογίας, της εθνολογίας και της ιστορίας....

Η ανθρωπολογία ως κριτική του πολιτισμού πιάνει τον σφυγμό της κοινωνικής επιστήμης σήμερα καθώς προσαρμόζει τις θεωρίες και τις τεχνικές της σε μια όλο και πιο σύνθετη κοινωνική πραγματικότητα....

Πώς αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι το περιβάλλον; Μια δυναμική θεώρηση από έναν ειδήμονα της συγκριτικής ανθρωπολογίας, της εξελικτικής θεωρίας και των σχέσεων πολιτισμού, τεχνολογίας και οικολογίας....

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε να πληθαίνουν τα δείγματα της "πολυ-τοπικής" εθνογραφίας και στην Ελλάδα....

Οι ανθρωπολογικές πρακτικές και τα κίνητρά τους, οι "πολυγενετικές" και οι "μονογενετικές" θεωρίες για την καταγωγή του ανθρώπου, ο μύθος του φυλετικού ντετερμινισμού, οι πρωτόγονες "αναρχικές", "α-κρατικές" κοινωνίες των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών, οι κοινωνίες που βασίζονται στη συγγένεια και τα γένη, οι διαχειριστικές πολιτείες, οι ανεξάρτητες φυλαρχίες χωριών....

...

Mια συνταγή για το πώς να γίνουμε όλοι πλούσιοι....

-...

-...

Σύμφωνα με το θρύλο, ο βιβλικός βασιλιάς Σολομών φορούσε ένα δαxτυλίδι που του επέτρεπε να συνομιλεί με όλα τα ζωντανά της γης....

Τρ βιβλίο αυτό του Franz Boas είναι ένα από τα σημαντικότερα διαπιστευτήρια για την αξία και την αναγκαιότητα της δημιουργικής Ανθρωπολογίας και αποτελεί σταθμό στην ιστορία της ανθρώπινης σκέψης, όχι μόνο από στενά επιστημονική αλλά και από νουνεχή, πολιτική και κοσμοθεωρητική άποψη....

Ένα έργο αναφοράς που σηματοδότησε την πορεία και την εξέλιξη της ανθρωπολογίας....

Είναι ο υλικός κόσμος "επιφανειακός", "εφήμερος", και ως εκ τούτου καταδικασμένος να συγκαλύπτει και να συσκοτίζει ό,τι θεωρείται "ουσιαστικό", "αληθινό" και "αιώνιο"; Είναι άψυχος" και "παθητικός", στον αντίποδα της οντότητας του "ανθρώπου", που είναι "ζωντανός" και "ενεργητικός"; Τότε, πώς μπορεί ένα έργο τέχνης να "δρα": να καθηλώνει, να συγκινεί, να προκαλεί συναισθήματα στο θεατή του; Και γιατί απευθυνόμαστε σε μια μηχανή ή σε ένα αυτοκίνητο δίνοντας του συχνά όνομα και παρακαλώντας το να μη χαλάσει όταν βρισκόμαστε στη μέση του πουθενά; Πώς γίνεται να υπάρχουν "έξυπνα σπίτια" και "έξυπνα υφάσματα"; Και πώς το ένδυμα και η τροφή μπορούν να γίνουν αντίστοιχα "δεύτερο δέρμα" και "ανθρώπινο σώμα"; Ποια είναι τα όρια ανάμεσα στα υποκείμενα και τα αντικείμενα; Και ποια η σχέση μας με την ύλη; Μήπως δεν είμαστε και οι ίδιοι από ύλη; Υπάρχουν, τελικά, ειδικές κατηγορίες "του υλικού" και "του άυλου" ή, μήπως, διαφορετικά "υλικά", που διαρκώς κινούνται, μεταλλάσσονται και συμφύρονται; Ερωτήματα, όπως τα παραπάνω, διερευνώνται στα κείμενα αυτού του τόμου από μελετητές με ανθρωπολογική ή/και αρχαιολογική κατάρτιση και με διαφορετικές θεωρητικές καταβολές....

Στο βιβλίο αυτό ο Marcel Detienne πραγματεύεται ένα κεντρικό ζήτημα τόσο του δικού του ερευνητικού πεδίου, της ανθρωπολογίας, όσο και των ανθρωπιστικών επιστημών γενικότερα....