«…Όταν ο Καζαντζής επέστρεψεν από την χαράδραν … ήσαν τα χέρια του γεμάτα αίματα, ήτο ταραγμένος και αφού εκάθησεν εφώναξε “συναγωνίστριες φέρτε μου νερό”, όταν δε του επήγε νερό η μάρτυς της είπεν “σαν την καρδιά του Παϊπάη δεν έχω ιδή άλλην, μου είπεν ρίψε μου και το τελευταίο βόλι και ας έχει ζωή το παιδί μου ο Ιωάννης και οι φίλοι μου, που θα με εκδικήσουν”» Από το 1943 μέχρι τη συμφωνία της Βάρκιζας το 1945, η κατάρα του εθνικού διχασμού επέστρεφε οδηγώντας τον τόπο στην καταστροφή του Εμφυλίου...

Η κληρονομιά του Ζέιτενλικ καλύπτει την περίοδο από τη Μικρασιατική Καταστροφή μέχρι και τα πρώτα χρόνια της επτάχρονης Δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967...

Στο βιβλίο αυτό ιστορούνται οι δυσκολίες και ο μόχθος των Καστανιωτών, οι ασχολίες και οι αλλαγές στις δραστηριότητες, η πορεία τους στον χρόνο...

Η επική και συνάμα τραγική ιστορία του τόπου μου, στα ηρωϊκά χρόνια του 1821, με παρακίνησε να ερευνήσω και να ανιστορήσω την επανάσταση της Χαλκιδικής και ιδιαίτερα της Κασσάνδρας, από το 1821 έως και το 1828...

Το βιβλίο αυτό είναι μία έρευνα για την άγνωστη Σμύρνη, για την «άλλη Σμύρνη», μια Σμύρνη εξίσου αληθινή όμως με αυτή της εκπληκτικής εκπαιδευτικής, πολιτιστικής και οικονομικής ανάπτυξης...

Η μελέτη των συνθηκών που υπέγραψε η Ελλάδα την περίοδο 1919-1936 δεν είναι ένα πεδίο ενδιαφέρον μόνο για τους ιστορικούς ή τους ερευνητές της νεότερης διπλωματικής ιστορίας...

Η σύγχρονη Μόρια, με τους ανθρώπους της Κοινότητας, πρόσωπα όπου συνυπάρχουν, συμπορεύονται, συνομιλούνε σε αυτόν τον τόπο των 2...

Ο Μεγαλέξανδρος υπήρξε στην ιστορία ένας και μοναδικός, ένας Μεγαλέξανδρος που ήταν άνθρωπος και μετουσιώθηκε σε ημίθεο, ένας Μεγαλέξανδρος που είχε και τα καλά του και τα κακά του, ένας Μεγαλέξανδρος που αγάπησε και μίσησε, αλλά που αγαπήθηκε στην εποχή του και από φίλους και από εχθρούς! Όποιον χαρακτηρισμό θέλει ας προσδώσει ο καθένας σ’ αυτό το βιβλίο, όμως κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι το έργο αυτό παρουσιάζει τον πραγματικό Μεγαλέξανδρο, τον Μεγαλέξανδρο του ελληνισμού και της οικουμένης, τον Μεγαλέξανδρο που –ως προσωποποίηση όλων των χαρακτηριστικών του ανθρώπου, των δυνατοτήτων και των ελαττωμάτων του– ανήκει σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα...

Η φωνή των στρατιωτών τπς Μικρασιατικής Εκστρατείας δεν έχει ακουστεί επαρκώς μέχρι σήμερα...

Ο Συγγραφέας διακατέχεται από αβάσταχτη νοσταλγία για το σπίτι στο οποίο γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά και τα πρώτα εφηβικά του χρόνια...

Έκλεβαν την εφορία οι αρχαίοι Έλληνες; Τι έκαναν για την εμφάνιση και τη διατροφή τους; Σε ποια ηλικία παντρεύονταν τα κορίτσια; Τι ονόμαζαν «εργαστήριον»; Ποια ταβέρνα της αρχαίας Αθήνας είχε το καλύτερο κρασί; Πώς ξέσπασε η πανδημία στην αρχαία Αθήνα; Η συγγραφέας αλιεύει περίεργες, χιουμοριστικές, ακόμα και συγκινητικές λεπτομέρειες, που φωλιάζουν κρυμμένες σε μερικά από τα σπουδαιότερα κείμενα της αρχαιοελληνικής γραμματείας, και αφηγείται την καθημερινότητα στην αρχαία Αθήνα έτσι όπως δεν την είχαμε φανταστεί ποτέ...

Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να καταγράψει τις συνιστώσες της ελληνικής παρουσίας στον χώρο της Άνω Μακεδονίας (νότια Σερβία), σε μια χρονική περίοδο (1919-1930) που αφενός συμπίπτει με τη σερβική-γιουγκοσλαβική κυριαρχία (με την παρένθεση της ενιαύσιας γερμανοβουλγαρικής κατοχής στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου), αφετέρου υπολανθάνει της ιστορικής γραφίδας...

Ο λιθοξόος, ο πρωτομάστορας Θανάσης Πόραβος με την συγγραφή του βιβλίου επιδιώκει να σημειώσει τα προβλήματα και τις δυσκολίες που συνάντησε στην εκτέλεση της αναστήλωσης των Γεφυριών της Πλάκας και του Κοράκου, μεγάλα γεφύρια της Ηπείρου, αλλά και να μεταφέρει την τεχνογνωσία του στους μελλοντικούς μαστόρους...

Στη νυχτερινή δημόσια Εμπορική Σχολή της πλατείας Κουμουνδούρου όπου φοιτούσα –γιατί τη μέρα δούλευα στην οδό Αθηνάς–, μεγάλωσα με την πεποίθηση πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο στη ζωή, αλλά και τίποτα δεν χαρίζεται...

1816-1829...