Μέσα από αυτήν τη συλλογή διηγημάτων, ο συγγραφέας θέλει να αναστήσει κομμάτια της κοινωνίας του ‘50 και του ‘60 γράφοντας για τη ζωή στις λαϊκές γειτονιές, μέσα και γύρω στις μικρές και τις μεγάλες πόλεις, για τη ζωή των απλών, των φτωχών και ταπεινών ανθρώπων, των προσφύγων της Μικρασίας, των προσφύγων της επαρχίας, αλλά και των πληγωμένων από τους πολέμους...

Οι ιστορίες αυτές, ιστορίες άλλου καιρού, άλλης εποχής μα καθόλου ξεχασμένης, της εποχής του μεγάλου άδικου πολέμου, της Κατοχής, του Εμφυλίου και των πικρών και δύσκολων χρόνων της βασανισμένης Ελλάδας που πάσχιζε να σταθεί πάλι όρθια με βήματα σωστά και με βήματα λαθεμένα, ιστορίες αληθινές –ή σχεδόν αληθινές–, συνέβησαν στους αγαπημένους τόπους όπου τύχη καλή μού όρισε να ζήσω σε καιρούς αλλοτινούς και δύσκολους και ευτυχισμένους...