Περιπλανώμενος Ιουδαίος, άτακτο αγόρι παρασημοφορημένο με τον Σταυρό της Λορραίνης, αντιστασιακός, γενικός πρόξενος της Γαλλίας στο Λος Άντζελες, σαλτιμπάγκος και τυχοδιώκτης, προφήτης του Χόλιγουντ αλλά και εικονοκλάστης υπέρμαχος του Ντε Γκωλ, ο Ρομαίν Γκαρύ έζησε μια ζωή που υπόσχεται την πιο συναρπαστική αυτοβιογραφία...

Εγώ (Ποιο εγώ; Αυτό ακριβώς είναι το ερώτημα, το παλαιό ερώτημα: Ποιο είναι αυτό το υποκείμενο της εκφώνησης, πάντα ξένο ως προς το υποκείμενο του εκφωνήματός του, για το οποίο είναι κατ΄΄ ανάγκη ένας παρείσακτος και επίσης κατ΄΄ ανάγκη ο παραγωγός, η κινητήρια δύναμη ή η καρδιά) - εγώ, λοιπόν, πριν από σχεδόν δέκα χρόνια, έλαβα την καρδιά ενός άλλου...

Γραμμένο, κατά προτροπή του Αμερικανού δημοσιογράφου Θίοντορ Στάντον (1851-1925), ανταποκριτή του πρακτορείου Associated Press στο Παρίσι, το αυτοβιογραφικό αυτό κείμενο του Ιουλίου Βερν δημοσιεύεται για πρώτη φορά στα αγγλικά με τον τίτλο «The Story of my Boyhood», στις 9 Απριλίου 1891, στη Βοστόνη, στο περιοδικό Youth’s Companion...

Εξαφανισμένος εδώ και έξι εβδομάδες, ο καπετάνιος Υβ Ζορίς περιφέρεται στους δρόμους του Παρισιού πάσχοντας από αμνησία...

Σε κάποια αγροτική περιοχή της Γαλλίας ένας ιερέας δέχεται στο εξομολογητήριό του μια ασυνήθιστη επίσκεψη...

"Είσαι εννέα ετών...

Η ποίηση της Ναταλί Ρονβό, στιβαρή και πρωτότυπη, εκπέμπει μυστικισμό...

"Λίγο καιρό προτού ο Στάλιν εξαπολύσει τους αιματηρούς διωγμούς που συγκλόνισαν τον κόσμο, τους διωγμούς των Παλιών Μπολσεβίκων, ο Σερζ βρέθηκε εξόριστος μαζί με μια ομάδα αντιφρονούντων επαναστατών που με τον θαρραλέο τους αγώνα να διατηρήσουν τα σοσιαλιστικά τους ιδεώδη κόντρα στα συκοφαντικά ψεύδη και τις διώξεις, ενέπνευσαν το πιο καυστικό ίσως και το πιο συγκινητικό μυθιστόρημά του, το "Μεσάνυχτα στον αιώνα"...

Είναι η µέρα της εκδροµής του νηπιαγωγείου στο δάσος...

Η Γιαέλ ζει μόνο για τη δουλειά της...

Είναι πέντε...

Ο κύριος Γιορδάνης ‒ο Αρχοντοχωριάτης‒ είναι ένας ευκατάστατος αστός, με άνετο σπίτι και μια οικογένεια που τον αγαπά και τον σέβεται...

Δανία, 1943...

«Όπως ο Ντοστογιέφσκι και ο Τολστόι, καθένας κατά τον τρόπο του, εκφράζανε με απόλυτη γενικότητα την ψυχή του ρωσικού λαού, έτσι και, κατά τη γνώμη μου, ο Ανατόλ Φρανς βρίσκεται, στην πιο παραμικρή λεπτομέρεια, σε βαθιά συγγένεια, με το πνεύμα του τόπου του...

Η Μάντλιν, μια Λονδρέζα πρώην αστυνομικός, νοικιάζει το ατελιέ ενός ζωγράφου στο Παρίσι για να προσφέρει στον εαυτό της την απομόνωση που χρειάζεται ώστε να ξαναβρεί τη γαλήνη...