"Πρέπει να γνωρίζουμε τα όρια μας και να τ αγαπάμε", λέει ο Αρσέν Λουπέν στον πρόλογο του βιβλίου....

Δεν βλέπομεν τίποτε....

Το 1842 που ο Ουγκώ ήταν μόνο σαράντα ετών, έγραψε σχετικά με το έργο του: "Κατά που την φαντάζομαι, η εργασία που έχω μπροστά μου είναι όπως μια θάλασσα - μια απέραντη απλωσιά από μισοϊδωμένες ιδέες, νέα γραψίματα, σχέδια, προσχέδια, μόλις μισοϊδωμένες τραγωδίες, κωμωδίες, ιστορία, ποίηση, φιλοσοφία, σοσιαλισμός, νατουραλισμός, ένα σύνολο από ασαφή έργα όπου χάνεται η σκέψη μου κι από τα οποία δεν ξέρω αν θα επιστρέψει ποτέ πια....

Δύο αδερφές που τις χωρίζουν τα πάντα....

Ένα αληθινό ταξίδι στο χρόνο, μια γιορτή της φαντασίας και των αισθήσεων....

Δύο αποσπάσματα από το βιβλίο: 1....

Στο Παρίσι του 1819, το πανδοχείο της κυρα-Βωκέ παρέχει στέγη και τροφή σε αρκετούς ενοίκους....

-...

"Νόμιζα ωστόσο πως είχα γλιτώσει απ όλες αυτές τις ιστορίες, μεγαλώνοντας....

-...

"....

Στις ατελείωτες πλαγιές της Μοντάνα απλώνεται το ράντσο Λύκος....

"Είχα βρει καταφύγιο στην Έφεσο, με είχε μεγαλώσει ο Ηράκλειτος και είχα πολεμήσει τρία χρόνια στην Ιωνία....

-...

-...