Ο Σαρτρ δημοσίευσε τις "Λέξεις" το 1964· η σύνθεσή του τον απασχόλησε τουλάχιστον μία δεκαετία....

"Ο Εβραίος της Μάλτας" παίχτηκε για πρώτη φορά το 1588 (ή 1590)....

Ο Μάρλοου στον "Εδουάρδο Β΄", μια τραγωδία κατόπτρων, που πρωτοπαίχτηκε το 1593, παρουσιάζει πρώτη φορά στην ελισαβετιανή σκηνή το πρόβλημα της ριζικής αντίστασης σ έναν ανάξιο ηγεμόνα και το επεξεργάζεται με εξαιρετική τόλμη....

Στον "Τρυφερό σύντροφο", μια μυθιστορία βασισμένη στη ζωή και τον θάνατο του Γεωργίου Σκληρού, η συγγραφέας ανατέμνει τον ψυχισμό του και φωτίζει εκ των έσω την πάλη του με τα εξωτερικά και εσωτερικά εμπόδια που οδήγησαν στη διαμόρφωση της ιστορικής αυτογνωσίας και των θέσεών του για την κοινωνία και τη γλώσσα....

"Σαν μπουμπούκι που το βλέπει πρώτη φορά ο ήλιος, η Ηλέκτρα πρόσφερε όλον της τον πόθο ρουφώντας για πάντα ό,τι μπορούσε απ το ξενοδοχείο, το σπίτι, το παλατάκι της, δεκατετράχρονος βρικόλακας σε παραμύθι απ όπου αποσχίζεται βίαια - λίγο ακόμη, λίγο ακόμη κι ύστερα τέλος"....

"Όλα όσα είχε πει στον επιθεωρητή ήταν αλήθεια, αλλά συμβαίνει και η αλήθεια να είναι το μεγαλύτερο ψέμα....

Ταξιδευτής δεινός καθώς ήταν και λάτρης της θάλασσας, ο Διόνυσος έφτασε κάποτε, σύμφωνα με τους μύθους του, και στην Άνδρο....

"Στοχάζομαι δεν σημαίνει να προχωρώ βαθύτερα στην έννοια της τάξης; Δες με ποιο τρόπο το τυφλό το Δέντρο με τα αποκλίνοντα μέλη αυξάνεται γύρω από τον εαυτό του κατά την έννοια της Συμμετρίας....

Δείγμα γραφής [....

Αυτό το τέλος επεφύλασσε για τους αρνητικούς ήρωες, τόσο στην τέχνη όσο και στη ζωή, ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς (και μάλιστα, κυριολεκτικά, ήτοι χωρίς photoshop)....

"Από εκεί προέρχεται όλη μου η δυσπιστία για τη μέθοδο των λογικών συμπερασμάτων....

"Ο Λέστον Χέηβενς γράφει σαν ένας άνθρωπος που έμαθε τα πάντα και μετά πέταξε το εγχειρίδιο....

"Ο Μπάρτλμπυ είναι ένας γραφέας της Ουώλλ Στρητ που δουλεύει σε ένα δικηγορικό γραφείο και αρνείται, με ταπεινό πείσμα, να εκτελέσει οποιαδήποτε δουλειά του αναθέτουν....

Δείγμα γραφής: Πώς σώθηκε Πώς γλίτωσε από την πέτρα της λήθης σχεδόν δροσερή Θα της δώσω χρώματα και σώμα μυρωδιές φωνή να γράψει το ποίημα απ’ το ποίημα να πιει, να μιλήσει Σαν ωκεάνιο κύμα η εικόνα ορμά απ’ το σκοτάδι και το ψύχος στο ζεστό παρόν· αιφνίδια χρώματα βάφουν την αμετάκλητη απουσία ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ Η αυτοάνοση αρρώστια είμαι εγώ Ο εαυτός που στρέφεται εναντίον μου Σα να ήταν η επιθυμία εχθρός του μυαλού Με τον καιρό, θλίψη αφάνισε το αδιέξοδο Εύκολα το αφύσικο γίνεται συνήθεια ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ Πόσο τεντώνει το σχοινί Πόσο ισορροπεί ο φόβος Χωρίς δίχτυ ασφαλείας Εφτά μέρες κράτησε το ρόδο Όσο τεντώνει Όσο ισορροπεί Ο χρόνος Αβέβαιο γαλάζιο...

Σε μια κατάσταση μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου, μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου, ένας άντρας βρίσκεται ένα μεσημέρι του Ιούλη στην έρημη Λισαβόνα να προσπαθεί να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που ο ίδιος τα βιώνει ως ανοιχτές πληγές....