Μπο­ρεί μια συ­ζή­τη­ση στο Facebook να μας κι­νη­το­ποι­ή­σει έτσι ώστε να εμπλα­κού­με στα πο­λι­τι­κά δρώ­με­να; Οι απόψεις των «φί­λων» μας στο δι­α­δί­κτυο επη­ρε­ά­ζουν τη δι­α­μόρ­φω­ση των δι­κών μας από­ψε­ων; Όταν λέ­με τη γνώ­μη μας στο δι­α­δί­κτυο λέ­με την αλή­θεια ή τα κί­νη­τρά μας είναι δι­α­φο­ρε­τι­κά; Tα τε­λευ­ταία χρό­νια το δι­α­δί­κτυο και τα μέ­σα κοι­νω­νι­κής δι­κτύ­ω­σης με την αμ­φί-δρο­μη επι­κοι­νω­νία που προσφέρουν άρ­χι­σαν να δι­α­δρα­μα­τί­ζουν έναν, υπό εξέ­τα­ση ως προς την επί­δρα­σή του, ρό­λο στη δι­α­μόρ­φω­ση πολιτικής προ­τί­μη­σης...

«Το θέατρο πρέπει να είναι όπως όταν πας σε μια καλή συναυλία μιας μπάντας που παίζει punk rock και σε ταρακουνάει»...

Δύο άν­θρω­ποι με εντε­λώς δι­α­φο­ρε­τι­κές αφε­τη­ρί­ες συ­να­ντι­ού­νται τυ­χαία στην κα­το­χι­κή Αθή­να και ξε­κι­νούν μια κοι­νή πο­ρεία...

Η απαί­τη­ση για ποι­ο­τι­κή εκ­παί­δευ­ση όσον αφο­ρά την αει­φό­ρο ανά­πτυ­ξη είναι μια εκ­παί­δευ­ση που εν­δι­α­φέ­ρε­ται για την πο­ρεία προς την αει­φο­ρία με δι­α­δι­κα­σία που προ­τεί­νει και χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται, εκτός των άλ­λων, σε με­γά­λο βαθ­μό, από τη συμ­με­το­χή...

Με­τά από οκτώ ετών έρευ­να στο Λη­ξι­αρ­χείο του Δή­μου Θεσ­σα­λο­νί­κης και τη δι­α­σταύ­ρω­ση των στοι­χεί­ων που αντλή­σα­με με τα δι­ά­φο­ρα αρ­χεία, κα­τα­φέ­ρα­με να βρού­με τα ονό­μα­τα των εβραι­ό­που­λων που γεν­νή­θη­καν στην Θεσ­σα­λο­νί­κη κα­τά τα έτη 1925-1943...

Η παν­δη­μι­κή κρί­ση και ο Ρω­σο-Ουκρα­νι­κός πό­λε­μος απέ­δει­ξαν ότι οι ευρω­πα­ϊ­κές κοι­νω­νί­ες είναι εξαι­ρε­τι­κά ευά­λω­τες...

Στα οικο­γε­νει­α­κά μας άλ­μπουμ υπάρ­χουν πολ­λοί μι­κροί εύζω­νοι, γι­α­τί όλοι μας στην ηλι­κία των τεσ­σά­ρων, στο Πα­ρί­σι και στη Βρέ­στη, πο­ζά­ρα­με φο­ρώ­ντας για μια μέ­ρα αυτή τη στο­λή που είχε έρ­θει από την Ελ­λά­δα και την οποία η θεία Ντό­ρα φύ­λα­γε με θρη­σκευ­τι­κή ευλά­βεια μέ­σα σε μια βα­λι­τσού­λα από χαρ­τό­νι...

Η απο­κω­δι­κο­ποί­η­ση της γρα­φής του Yanko δεν εντο­πί­ζει μό­νο τη δι­ά­χυ­τη συ­γκοι­νω­νι­α­κή μη­χα­νι­κή, αλ­λά και απο­κα­λύ­πτει τους βα­σι­κούς πα­ρο­νο­μα­στές των βι­ω­μά­των, των πα­ρα­στά­σε­ων και των πνευ­μα­τι­κών του εφο­δί­ων: Ο Πει­ραι­άς, η Άν­δρος, η Σά­μος, η Αρ­κα­δία, η Κό­ριν­θος και η Θεσ­σα­λο­νί­κη είναι τα γε­ω­ψυ­χι­κά του θε­μέ­λια, αλ­λά και τα μό­νι­μα ση­μεία ανα­φο­ράς και αντι­πα­ρα­βο­λής κά­θε νέ­ας πα­ρά­στα­σης στο εξω­τε­ρι­κό...

«… Είναι ένα βι­βλίο–γρο­θιά στο στο­μά­χι...

Ο Κόν­δης όταν γύ­ρι­σε στην Κο­ρυ­τσά δεν θυ­μό­ταν τι ακρι­βώς είχε πει στον Βε­νι­ζέ­λο γι­α­τί ήταν ανα­στα­τω­μέ­νος, όμως θυ­μό­ταν πο­λύ κα­λά τι του είπε ο Βε­νι­ζέ­λος: «Αγα­πη­τέ μου, μι­λάς όπως εγώ μι­λού­σα στα χρό­νια του Θε­ρί­σου στην Κρή­τη»...

Μπαρ­μπα-Γκά­νιο – μια αμ­φι­λε­γό­με­νη προ­σω­πι­κό­τη­τα...

This book brings together eleven studies which approach the role of religion and violence in the construction of collective identities in the Balkans...

Στο πα­ρόν βι­βλίο με­λε­τώ­νται οι ταυ­το­τι­κές ανα­πα­ρα­στά­σεις οι οποί­ες πα­ρά­γο­νται σε μια πε­ρί­ο­δο όπου δι­α­κυ­βεύ­ο­νται πολ­λά, όπως είναι ο προσ­δι­ο­ρι­σμός της εθνι­κής ταυ­τό­τη­τας και η εμπλο­κή των πο­λι­τι­κών αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων της επο­χής σε αυτή...

Για τον συγ­γρα­φέα, η Ιστο­ρία της σύγ­χρο­νης Ελ­λά­δος και ιδι­αί­τε­ρα με­τά το 1850 στον βο­ρει­ο­ελ­λα­δι­κό χώ­ρο και ιδιαίτερα της δε­κα­ε­τί­ας του ’40, ήταν πά­ντα ένας το­μέ­ας που από τα παι­δι­κά του χρό­νια τον έλ­κυε και τον γο­ή­τευε ιδι­αί­τε­ρα...

Η με­λέ­τη με τίτ­λο Στα ίχνη των παι­δι­ών του Εμ­φυ­λίου απο­τε­λεί ένα βή­μα στην επι­στη­μο­νι­κή έρευ­να και συ­ζή­τη­ση μέσα από την πα­ρου­σί­α­ση αδη­μο­σί­ευ­των τεκ­μη­ρί­ων...