Στην Αθήνα -μια εξωπραγματική πόλη, όπου μερικά πράγματα τρέχουν ιλιγγιωδώς και άλλα βουλιάζουν στην ακινησία- οι ηρωίδες αυτών των ιστοριών συναντούν νέους άντρες....

Μια νέα γυναίκα βρίσκεται άγρια δολοφονημένη σε κεντρικό σημείο της Αθήνας....

Η δημοκρατία, ιδέα εύπλαστη, διαμόρφωσε τον ρου της ευρωπαϊκής ιστορίας....

Τα βιβλία με νεράιδες, καουμπόηδες και παπάκια δεν αρέσουν στον Νικόλα....

-Τετράδια δραστηριοτήτων που μετατρέπουν τη μάθηση σε παιχνίδι -Δραστηριότητες που εισάγουν το παιδί σε θεμελιώδεις έννοιες -Εύκολες και απλές οδηγίες - Ενίσχυση της αυτοπεποίθησης του παιδιού...

Όσα έγραφε ο Ιωάννης Καλφόγλους το 1899, πριν από εκατόν εννέα χρόνια, για την πατρίδα στην "Ιστορική γεωγραφία της Μικράς Ασίας" (σε καραμανλήδικα, την ιδιότυπη γραφή των Ελλήνων του εσωτερικού στη Μικράς Ασίας) παραμένουν ακόμη και σήμερα σωστά....

Στο βιβλίο αυτό οι K....

Με τις ανατρεπτικές σκηνοθεσίες του ο Θεόδωρος Τερζόπουλος ήρθε σε ρήξη με το θεατρικό κατεστημένο στη χώρα μας και κατέκτησε εξέχουσα θέση στο παγκόσμιο θέατρο....

Με αφετηρία την Ανν Σαίξπηρ, σύζυγο του μεγάλου θεατρικού συγγραφέα για την οποία ελάχιστα είναι γνωστά, η Ζερμέν Γκριρ μελετά την εικόνα και τη θέση της γυναίκας στην Αγγλία του 16ου αιώνα....

Η δεύτερη από τις ευρηματικές αστυνομικές περιπέτειες με πρωταγωνιστές τον κύριο Πρόεδρο, τον "συγγραφέα", τον αστυνόμο Μήτσο Χαντόκη, τους τρεις ντετέκτιβ Ντυπόν, τον κύριο Σπύρο τον περιπτερά, τη Σύλβια των Ειδικών Ομάδων, τον επιθεωρητή Μονταλμπάνο, τον επιθεωρητή Μαιγκρέ και άλλους πολλούς....

Στάλιν, Χίτλερ, Τσώρτσιλ, Μουσσολίνι, Ντε Γκωλ, Χιροχίτο, Ρούζβελτ: επτά αρχηγοί κρατών....

"Πού είναι η μαμά;" Η Σόνια γυρίζει το κεφάλι της και μου χαμογελά σαν να έχει λεμόνι στο στόμα της....

Το βιβλίο περιέχει δεκατρία διηγήματα....

Όταν ο Άνταμ Γουντς αναλαμβάνει μια δουλειά στη Βενετία ως βοηθός του απομονωμένου συγγραφέα Γκόρντον Κρέις, δε φαντάζεται ότι θα καταλήξει να γράφει τη βιογραφία τού Κρέις....

Η ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ Νύχτα ξυπνάει από μέσα και βγάζει έξω τα κεφάλια της από τις τρύπες του κορμιού μου προς τα χαράματα της κόβω ένα που πετάει αφρίζοντας ολόγυρα μα ο σφαγμένος λαιμός δικέφαλος την επομένη ξεφυτρώνει χρόνια τώρα παλεύω κυκλωμένος από κεφάλια άλλα κομμένα και άλλα ανέγγιχτα που με απειλούν επίμονα έντομα στην εντατική ξεχνώ ο αδαής να κάψω κάθε κεφάλι όταν το κόψω Η ΑΜΙΛΗΤΗ Όλο και πιο συχνά καθώς περνούν τα χρόνια γυναίκα με ώριμη ομορφιά με επισκέπτεται βγάζει το κέντημά της και κεντάει στα τυφλά ψιλοβελονιά κοιτώντας με κατάματα χωρίς να μου μιλάει κάθε φορά που φεύγει λησμονεί το εργόχειρό της και βλέπω πως ξομπλιάζει λέξεις αντί για παραστάσεις άγνωστης γλώσσας κι ακατάληπτης ερευνώ λεξικά συμβουλεύομαι γλωσσομαθείς αγωνιώ να καταλάβω να αποκρυπτογραφήσω μάταια μολαταύτα όταν ξανάρχεται εκλιπαρώ να μου εξηγήσει πέφτω στα πόδια της την καλοπιάνω εκείνη βουβή μα ωστόσο διαισθάνομαι ήχο λαλιάς άλλης χωρίς φθόγγους και λόγια συμβατά λαχταρώ να συνεννοηθώ με τη γυναίκα τούτη να την κάνω δική μου σιγά σιγά λοιπόν εξοικειώνομαι μαζί της κι επιστρατεύοντας επιμονή και υπομονή αργά και βασανιστικά αφήνω επιτέλους τις χάντρες της φωνής της γάργαρα να κυλήσουν στο αίμα μου δίχως ανάγκη να μου μιλάει δίχως ανάγκη να της μιλώ...