Στέκεσαι και μετράς τις στιγμές σου...

• «Πού πηγαίνουμε;» Είναι η ερώτηση που διατρέχει το νήμα αυτού του βιβλίου — άλλοτε σαν ψίθυρος και άλλοτε σαν κραυγή...

Ο Μανώλης, που όλοι φωνάζουν Ντένις, είναι ένας εντεκάχρονος, πυροξανθοσγουρομάλης μπόμπιρας που αγαπάει τους κεφτέδες και βαριέται το σχολείο...

Μια συλλογή που ταξιδεύει από τα βάθη του νου έως τις πιο γήινες στιγμές, αναζητώντας το αληθινό νόημα πίσω από τις μορφές και τα συναισθήματα...

Αν νομίζετε ότι μόνο παιδιά πηγαίνουν στο σχολειό… γελιέστε! Στην ιστορία αυτή πηγαίνει και μια καμηλοπάρδαλη, η Απριλία! Με εφόδια την αγάπη και την τρυφερότητα βρίσκει τον δρόμο για τις φωτεινές καρδιές των παιδιών και από κει για την ελευθερία...

Η περιορισμένη εδαφική επικράτεια του νεοσύστατου ελληνικού κράτους του 1830 και η ανάδυση του φαινομένου των ενσυνείδητων εθνικιστικών κινημάτων της Ευρώπης του 19ου αιώνα συνέβαλαν στην ανάδειξη της Μεγάλης Ιδέας και του Αλυτρωτισμού, αποκυήματα του πολιτικού ρομαντισμού, που έγιναν ο κεντρικός πολιτικός άξονας του νεαρού ελληνικού κράτους με την προοπτική της εθνικής του ολοκλήρωσης...

Ποιήματα για τον έρωτα, τον θάνατο, το άγνωστο, τα μεθύσια και τα ανθρώπινα πάθη...

Τα κοιτούσε ασάλευτος, επί ώρα, ριγμένα ατάκτως, άπονα, δίπλα στον κάδο των σκουπιδιών, με ξεφλουδισμένες λαδομπογιές και ξεχαρβαλωμένους μεντεσέδες· τέλος, έσκυψε, έπιασε ένα, το σήκωσε όρθιο, το έστρεψε (φιλτράροντας με τις γρίλιες το φως) προς τον ήλιο (πέρα, στο βάθος, κατακόκκινος, κατάκοπος, μόλις που κρατιόταν στον αέρα ακουμπώντας τις παρειές του στο άνοιγμα δύο πολυκατοικιών), ξεδίπλωσε περαιτέρω τα δύο φύλλα ρυθμίζοντας οριζόντια την οπτική, διαβαθμίζοντας την εσωτερική μοναξιά, χαζεύοντας απαρατήρητος τον έξω κόσμο, καθώς ο πατέρας του, ημικλινής στον καναπέ, σβήνοντας στον νοτισμένο ήχο της φθινοπωρινής βροχής ένα αποτσίγαρο «Ρήγας» φίλτρο, είπε ξαφνικά: «αρκεί μια γούβα βρόχινο νερό, γιε μου, για να αναποδογυριστεί ο κόσμος»...

-

Από πολύ παλιά, ίσως ανέκαθεν , οι άνθρωποι ένιωθαν την ανάγκη να εξηγήσουν τον κόσμο γύρω τους και τα φαινόμενα του...

Ο Ιάσονας, φωτορεπόρτερ, αφηγείται μέσα από τις εικόνες του ιστορίες ανθρώπινες, στέλνοντας δυνατά μηνύματα, με την ελπίδα πως κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο...

Η ποιητική αυτή συλλογή με τον τίτλο ο ξένος/ ο περαστικός στα νέα ελληνικά, είναι η ιστορία της ζωής, του ταξιδιού του συγγραφέα έως τώρα...

Φίλοι αναγνώστες, Μέσα της ποίησης προσπαθώ να αναδείξω τα κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν τον κόσμο μας...

Hello , hello,hello . Το όνομα μου είναι Τζίνης. Έχεις πέντε ευχές και ότι θέλεις θα γίνει. Αν τα κάνεις θάλασσα , θα γίνω γονδιολέρης.

Πώς ένας νεαρός έφηβος βλέπει τον κόσμο, που μόλις αρχίζει και αναρρώνει από μία πανδημία και αλλάζει γύρω του; Πώς η πέννα ενός 16χρονου αποτυπώνει καίρια ζητήματα της καθημερινότητας, όπως η αδικία, ο φθόνος και η ζήλια; Ας βάλουμε τα γυαλιά της εφηβείας και ας το ανακαλύψουμε μαζί του...