ΦΩΣ Λαμπροχρυσίζει όμορφα ο ήλιος όταν βγαίνει, ξυπνάει το μάτι σιγαλά που ανοιγοσφαλίζει αν είναι κάποιος νηστικός, μ’ αυτό το φως χορταίνει, γαμπό, ξεπόδυτο, λυτό, πηγαίνοντας πηγαίνει

Ο ΧΡΟΝΟΣ Το παρελθόν, Μια παρουσία ολοζώντανη Ένας Πρωτέας που διαρκώς μεταμορφώνεται...

ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ Σ’ είδα πάλι εχθές, σε φορούσα προχθές, μα ήταν μόνο στ’ όνειρό μου...

Ο τόμος Κάτι απ’ το χνάρι τους...

Σε ένα φανταστικό ταξίδι στον χρόνο προσκαλεί τους μικρούς αναγνώστες το βιβλίο που κρατούν στα χέρια τους...

ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ Πίσω ...

Ἀναλαμβάνω κάτι ποὺ δὲν ἔχει γίνει ποτὲ στὸ παρελθόν, οὔτε καὶ πρόκειται νὰ βρεῖ στὸ μέλλον μιμητές...

Ποτέ σου δεν κατάλαβ...

Μία χειμωνιάτικη μέρα, η Σάγιοκο άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου και ακολούθησε αθόρυβα τη μητέρα της στη λήθη...

Τρία χρόνια μετά τη Νύφη του Ιούλη (Βραβείο Jean Moréas για την καλύτερη ποιητική συλλογή του 2019 και συμπερίληψη στη βραχεία λίστα των Κρατικών Βραβείων Ποίησης της Ελλάδος του ιδίου έτους), ο Παναγιώτης Νικολαΐδης επανέρχεται με την ποιητική συλλογή Ριμαχό και ανασταίνει, μετά από σαράντα χρόνια, τη σημαντικότερη ποιητική περσόνα της νεότερης κυπριακής ποίησης...

Το βιβλίο αυτό είναι ένα ιδιότυπο μυθιστόρημα, που συνδυάζει τόσο ιστορικά, όσο και λαογραφικά στοιχεία...

ΕΥΘΕΙΑ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ Για ποιο πριν και ποιο μετά μιλάς δεν υπάρχει παλιά και νέα ζωή η πορεία είναι μία, ένα είναι το ταξίδι τα λάθη να λιγοστέψουν μπορεί μπορεί και όχι κομπολόι οι αμαρτίες άλλοτε με πολλές άλλοτε με χάντρες λιγοστές...

Η αδυσώπητη πάλη του ποιητή με το ποίημα δίνει την ευκαιρία στον Σταύρο Σταυρόπουλο να προβεί με μια ανασκόπηση της μέχρι τώρα πορείας του, με ένα ποίημα-ποταμό που χωρίζεται σε 22 ενότητες...

Η Εντελέχεια (από το «εντελώς» και το «έχειν») ενός Ποιητή πραγματεύεται τη μετάβαση του ποιητή Νικόλα από τη δυνατή στην πραγματική του μορφή, εκπληρώνοντας λες τον σκοπό για τον οποίο από άγουρο παιδί είχε ταχθεί...

Το ποιητικό έργο και η κοινωνική ταυτότητα του Μιλτιάδη Μαλακάση, του Ρώμου Φιλύρα και του Κ...