Ένας τροπικός τυφώνας, ένα ζευγάρι χιμπατζήδες που θα χωριστούν με βάναυσο τρόπο, ένας μηχανικός, απογοητευμένος από την καριέρα του και καταπιεσμένος από τον πληθωρικό πεθερό του, και ο παλιός του καθηγητής, φόβος και τρόμος στα αμφιθέατρα και υπεύθυνος,

Με μια λέξη που δεν απαντάται στο βιβλίο διαλέγει να τιτλοφορήσει το μυθιστόρημα που του χάρισε το Βραβείο Dashiell Hammett 2007 ο Λεονάρδο Ογιόλα: Τη λέξη «chamamé» που θα μπορούσε να αναφέρεται τόσο σε μια απ’ τις τοποθεσίες στις οποίες εκτυλίσσεται η δράση,

Ο Ρούμπιο, ο υπεύθυνος ασφαλείας ενός πολυτελούς ξενοδοχείου, ο Παλμέρα, ένας άνεργος μεσήλικoς, λάτρης των σπαραξικάρδιων τάνγκο, και η Κόρα, μια πόρνη που πήρε το όνομά της από την πρωταγωνίστρια της ταινίας Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές,

Είναι καλοκαίρι του 2005, εποχή των τηλεοπτικών σίριαλ και της γέννησης του Ίντερνετ, εποχή που οι κούκλες Μπάρμπι οδηγούν στην ανακάλυψη της σεξουαλικότητας...

Η Ινές, μια νοικοκυρά της μεγαλοαστικής τάξης, ανακαλύπτει ότι ο άντρας της την απατά. Μετά το πρώτο σοκ, θα αποδυθεί σε μια αγωνιώδη προσπάθεια προκειμένου να πείσει τον εαυτό της (και τους αναγνώστες) ότι τα πάντα εξακολουθούν να είναι τέλεια στον επίπλαστο μικρόκοσμο του γάμου της.

Στη νουβέλα Πώς Έγινα Καλόγρια του Σέσαρ Άιρα, τίποτα δεν είναι αυτό που δείχνει με την πρώτη ματιά. Ένα αγόρι, οι γονείς του, ένα παγωτό φράουλα και μια καλόγρια.

Η Λάουρα Γκαμάθο πεθαίνει από μια δηλητηριασμένη όστια την ημέρα του γάμου της. Ο πατέρας της αναθέτει τη διαλεύκανση της υπόθεσης στον πρώην ασφαλίτη Αντόνιο Μενέντεθ Βίχιλ. Η έρευνα, κατά τη διάρκεια της Eurocopa 2008,

Μια γυναίκα χάνει το παιδί της σε ένα πάρκο. Μια άλλη γυναίκα κλέβει ένα παιδί σε ένα πάρκο. Δυο γυναίκες που αντιπροσωπεύουν αποτυχημένα πειράματα σε έναν κόσμο όπου οι επιβεβλημένοι θηλυκοί ρόλοι μοιάζουν με ανοιχτές πληγές, άδεια κορμιά ή άδεια σπίτια,

Όλοι πιστεύουν ότι η Ρίτα αυτοκτόνησε. Όλοι, εκτός από την Ελένα, τη μητέρα της. Επειδή η Ελένα ξέρει. Επειδή η Ελένα, όπως κάθε μητέρα, είναι γεμάτη βεβαιότητες που οδηγούν σε αβεβαιότητες.

Αργεντινή, 1975. Δυο κρατούμενοι στο ίδιο κελί. Μια αλλόκοτη απόπειρα συμβίωσης ενός αντικαθεστωτικού και ενός ποινικού, που μόνο στο διεστραμμένο μυαλό κάποιου κυνηγού κεφαλών της τότε λανθάνουσας δικτατορίας θα μπορούσε να έχει κάποιο νόημα.

Κανένας κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Ούτε καν ο κόσμος των υψηλών πανεπιστημιακών φρονημάτων και των εκλεπτυσμένων ιδεών. Με αυτό κατά νου και αξιοποιώντας την από πρώτο χέρι εμπειρία της η Κάρμα Ριέρα στήνει επιδέξια την ιστορία της.

Κίτο, 1983. Ένας γιατρός και ο καινούργιός του γείτονας. Μια ιστορία με θέμα δύσκολο: τη συνείδηση του βασανιστή, του δημίου, αλλά και του μάρτυρα, του επιζήσαντα. Πλαίσιο της, οι αλλεπάλληλες λατινοαμερικάνικες δικτατορίες.

Ο συγγραφέας, Βίκτορ Σόμπρα, έχοντας ως αφετηρία τη διάσημη εικόνα του άγνωστου ανθρώπου που σταματά τη φάλαγγα των τανκ, μετά τη βίαιη εκκένωση της πλατείας Τιενανμέν το 1989, γράφει ένα πολιτικό θρίλερ, στα ίχνη του Λε Καρέ και του ΝτεΛίλο....

Έπειτα από ένα αυτοκινητικό δυστύχημα, ένας δημοσιογράφος ξυπνάει στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, σε μια ξεχασμένη γωνιά της Παταγονίας (κι εδώ η Παταγονία θυμίζει κυριολεκτικά την άκρη της Γης)....

Τι κοινό υπάρχει ανάμεσα σε μια ποινικολόγο, μια πρώην "Μις Βολιβία", έναν αποστεωμένο ομοσπονδιακό μπάτσο, τον ξεναγό ενός χλιδάτου κρουαζιερόπλοιου και την αγορά του Ριατσουέλο, αυτό "το μικρό κομμάτι της σαθρής γεωγραφίας του ξεροπόταμου που χωρίζει τη ματαιόδοξη πρωτεύουσα της Αργεντινής απ’ την επαρχιακή "no man’s land"";