Σαράντα συγγραφείς-μέλη της Ένωσης Μεσσήνιων Συγγραφέων απευθύνονται στον σύγχρονο αναγνώστη, και ιδιαίτερα στη νέα γενιά, με μια βαθύτερη έγνοια: η αναθέρμανση της ιστορικής μνήμης, που θα επιτευχθεί μέσω του λόγου τους, να αποτελέσει αφορμή περισυλλογής, νηφάλιας αξιολόγησης των γεγονότων και προσήλωσης στην ενότητα και στα θετικά στοιχεία που σταδιακά προέκυψαν από την εθνική τραγωδία του 1922...
Η Βασιλική Ράλλη αφηγείται την ιστορία της οικογένειάς της, που με βία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα της, το Μοσχονήσι της Μικράς Ασίας, και αφού δοκιμάστηκε από τη θλίψη της απώλειας και το πένθος της καταστροφής, δόθηκε με δημιουργική ορμή στην οικοδόμηση μιας νέας ζωής στην απέναντι ακτή...
…Χαμένη γη και προσφυγιά, τα πόδια εδώ, αλλού η καρδιά κομμάτια μου ψάχνω να βρω να κάνω ρίζες να ξανασταθώ και να φωνάξω με φωνή που να ματώσουν οι ουρανοί όλοι μας ’σφαζαν και μας πνίγανε μαζί, Εγγλέζοι, Γάλλοι κι Αμερικανοί…
Ιάκωβος Καμπανέλης, Το μεγάλο μας τσίρκο
Εκατό χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή ανανεώνεται η συζήτηση για το γεγονός, τις αιτίες και τις συνέπειές του...
Μέσα από τις 256 σελίδες του βιβλίου, αναδεικνύονται τα σημαντικότερα γεγονότα, οι αποφάσεις, οι κρυφές ιστορικές λεπτομέρειες, το διπλωματικό παρασκήνιο και το πολεμικό σκηνικό που οδήγησαν στα τραγικά γεγονότα του 1922...
Η αφετηρία γιαυτό το βιβλίο τοποθετείται τον Αύγουστο του 1922, όταν η εφημερίδα «Καθημερινή» δημοσίευσε με διαφορά λίγων ημερών τα ιστορικά άρθρα «Οίκαδε» και «Οι Πομερανοί», που ξεσήκωσαν αμφότερα θύελλα αντιδράσεων μέσα στο έντονα πολωτικό κλίμα της εποχής του Εθνικού Διχασμού και εντυπώθηκαν έκτοτε στη συλλογική μνήμη...