Το βιβλίο της Ζουανά καταδύεται στις αντιλήψεις των αρχαίων Ελλήνων περί θανάτου, περί μετά θάνατον ζωής και ψυχής, σ ένα εύρος αρκετών αιώνων ιστορίας και γραμματείας....

Ο Όμηρος, η Σαπφώ, το "λέγειν" του αγγέλου στην τραγωδία, η παράνοια της εκταφής στην ορθόδοξη χριστιανοσύνη, τα fake news πολύ πριν γίνουν κοινότοπη αναφορά, οι μορφές της αμφιβολίας και η θολή Αρχαία Ελλάδα γένους θηλυκού δεν είναι διόλου θέματα ετερόκλητα: ανήκουν στο πελώριο τώρα μιας σκέψης ακατάτακτης που "εμπεριέχει", κατά τον Jean-Pierre Vernant, "μια διάσταση ποιητικής ευφυΐας"....

...

Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να μας μεταφέρει τον τρόπο που περιέγραφαν και αντιλαμβάνονταν τη γυναικεία ομορφιά και τον γυναικείο ερωτισμό γνωστοί συγγραφείς της αρχαιότητας....

...

...

Το βιβλίο θεωρείται κλασικό έργο εδώ και πολλά χρόνια....

Η "Κριτική κειμένου" είναι ο κλάδος της φιλολογικής επιστήμης που μελετά τα κείμενα της αρχαιοελληνικής και λατινικής γραμματείας υπό ένα συγκεκριμένο πρίσμα και με έναν σαφώς προσδιορισμένο στόχο: την αναγωγή των κειμένων αυτών στην αρχική μορφή τους (ή όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτήν)....

Η συζήτηση για τη μεθοδολογία των Κλασικών Σπουδών ανάγεται στη γέννηση της κλασικής φιλολογίας στην ελληνιστική Αλεξάνδρεια....

...

Ο Μέγας Αλέξανδρος, με την αύρα του θρύλου που ο ίδιος καλλιέργησε και με την οποία φρόντισε πολύ συνειδητά, ενόσω ακόμα ζούσε, να περιβάλει τον εαυτό του, έκανε γενιές ολόκληρες ιστορικών, πολιτικούς άνδρες και καθημερινούς ανθρώπους να ονειροπολούν, γοητευμένοι από τις περιπέτειές του σε μακρινές χώρες....

Η "Χρυσή Πολιτεία" είναι μία μελλοντική Πολιτεία....

-...

Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς προήλθαν οι φράσεις «μη μου τους κύκλους τάραττε», «πάταξον μεν, άκουσον δε», «ες αύριον τα σπουδαία»; Πότε λέμε «εν ριπή οφθαλμού», «εν τη ρύμη του λόγου», «εξ απαλών ονύχων»; Πόσο συχνά χρησιμοποιούμε τις φράσεις «άκρον άωτον», «δώρον άδωρον», «ηλίου φαεινότερον»; Σας θυμίζουν κάτι οι παροιμίες «ουρανός αίθριος αστραπήν ου πτοείται», «α οικοδεσπότης οίδεν, αγνοεί ο σύμπας κόσμος», «άλλοι οφθαλμοί γλαυκός, έτεροι του λαγωού»; Στο βιβλίο αυτό θα βρείτε την προέλευση και τη σημασία φράσεων που γεννήθηκαν ακόμη και πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια και, όμως, βρίσκονται ολοζώντανες στον καθημερινό μας λόγο, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι στο πέρασμα του χρόνου οι λέξεις απλώς κοιμούνται, χωρίς ποτέ να πεθαίνουν....

Ένα πράγμα προκύπτει από όσα έχουν αναφερθεί ανωτέρω: η ψυχή στον Όμηρο δεν είναι ακόμη αντικείμενο αυτού που σήμερα αποκαλούμε ψυχολογία, το πεδίο της είναι η εσχατολογία.