Γιατί είναι τόσο δύσκολο να σκεφτούμε το φαινόμενο που βιάσθηκαν να το ονομάσουν "επιστροφή των θρησκειών"; Γιατί ξαφνιάζει; Γιατί εντυπωσιάζει ειδικά όσους πίστευαν αφελώς ότι ένα δίλημμα αντιπαραθέτει από τη μια τη Θρησκεία και από την άλλη τον Λόγο, τον Διαφωτισμό, την Επιστήμη, την Κριτική (τη μαρξιστική κριτική, τη νιτσεϊκή γενεαλογία, τη φροϋδική ψυχανάλυση με το κληροδότημά τους), ωσάν η μόνη έκβαση να είναι η μια πλευρά να βγάλει την άλλη από τη μέση; Άραγε η "επιτροφή του θρησκευτικού" περιορίζεται σε ό,τι η δόξα ορίζει ασαφώς ως "φονταμενταλισμό", "ζηλωτισμό", "φανατισμό"; Αυτό ίσως είναι, στο ύψος του ιστορικά επείγοντος, ένα από τα προκαταρκτικά ερωτήματά μας....
Στο βιβλίο αυτό, ο John Hedley Brooke προσφέρει μία εισαγωγή και μία κριτική περιήγηση σε ένα από τα πιο συναρπαστικά και διαχρονικά ζητήματα στην ανάπτυξη του σύγχρονου κόσμου: τη σχέση μεταξύ επιστημονικής σκέψης και θρησκευτικής πίστης....
Στις αρχές της διαμόρφωσης κάθε πολιτισμού η ανθρώπινη σκέψη στην προσπάθειά της να εξηγήσει: α) την πρώτη αρχή από την οποία έλαβε την υπόστασή του ο κόσμος, β) την εξελικτική και δημιουργική πορεία που διάνυσε ο κόσμος, για να φθάσει μέχρι την κατάσταση με την οποία εμφανίζεται σήμερα και γ) τις δυνάμεις, που συγκρατούν την ενότητα του κοσμικού συνόλου και την θέση του ανθρωπίνου γένους μέσα σ αυτό, γεννήθηκαν και διαμορφώθηκαν διάφορες κοσμογονικές θεωρίες....
Το βιβλίο αυτό που είναι μία μελέτη βασισμένη στην Αγία Γραφή και την επιστήμη, ασχολείται με την περίπτωση της πτώσεως ενός μεγάλου μετεωρίτη (αστεροειδούς) στη Γη....
Μπορούμε να μιλάμε για "οντολογία της σχέσης"; Είναι έκφραση συνεπής στο νοηματικό περιεχόμενο (σημασία) των λέξεων που τη συγκροτούν, συνεπής (και ως σύνθεση σημασιών) στη γλωσσική λογική;
Η απάντηση στο ερώτημα θα είναι θετική αν καταδείξουμε ότι το γεγονός που σημαίνεται με τη λέξη "σχέση" μπορεί (σε κάποιες περιπτώσεις) να έχει "οντολογικό" περιεχόμενο....